In welke ideologische hoek het precies zit zou ik nog kunnen uitzoeken, maar ik heb nooit geloofd in de vreedzaamheid van de mens. Die is hooguit mythisch en bestaat niet echt. Misschien is het vloeken in de kerk voor een rechtgesnaarde linkserik, maar toch; als we naar onze geschiedenis kijken, dan zien we duidelijk de gewelddadigheid van onze soort. Uitzonderingen zijn er ook, maar dat zijn speciaal gecultiveerde omstandigheden, over het algemeen geschapen ten behoeve van een specifiek doel en een specifieke groep. Onze rechtsstaat is daar een voorbeeld van. Mijn gezin is dat ook.
Naast de door belangen gedreven gemeenschappen, die zolang wij als soort bestaan al oorlog met elkaar voeren, is het ook nog eens zo dat er een beest in ieder van ons huist. Dat bedoel ik niet dramatisch. We zijn gewoon één van de vele soorten zoogdieren. En als we naar het dierenrijk kijken dan zien we heel veel moord en doodslag. De primaten die geen Homo Sapiens zijn – en vaak wel vegetarisch – voeren zelfs heuse veldslagen met elkaar. En dat doen ze niet altijd om redenen die wij kunnen begrijpen. Ik heb het hier al vaker gesteld: ook dieren kunnen geweld gebruiken om het geweld zelf. Wie het tegendeel beweert weet niets van biologie, sociologie of antropologie en al helemaal niets van het gedrag van primaten. Naïviteit in dezen blijft een gave die helaas wijdverspreid is. Daar staat echter tegenover dat iedereen in sprookjes mag geloven.
Vandaag ben ik dus ook verbaasd als ik in NU.nl de kop lees: “Jagerverzamelaars voerden al oorlog”. Nu heb ik al vaker gezien dat dit platform er een eigenaardige interpretatie van wetenschappelijk onderzoek op na kan houden, vooral als ik de bronteksten er naast leg. Dus dit keer heb ik het ook maar even nagezocht. Wat blijkt? Er is inderdaad een serieuze publicatie in Nature en er staat een afgeleid artikel in EurekAlert. In beide wordt melding gedaan van het feit dat een clubje Homo Sapiens jagers/verzamelaars (i.t.t. Neanderthalers of andere homonoïde soorten) elkaar ongeveer 10.000 jaar geleden de hersens heeft ingeslagen voor een stukje landbouwgrond. En het wordt nog als iets bijzonders gebracht ook, dit “onthullende nieuws”.
Wat ik ervan moet denken weet ik niet, maar ik kan me niet voorstellen dat moderne antropologen zich nog zouden verkijken op ons zogenaamde inherente pacifisme, dat – zoals elke menswetenschapper toch zou moeten weten – niet bestaat. Dus ik vermoed dat ze zich ervan bewust zijn een open deur open te trappen. Misschien is de mythe van onze geweldloosheid onder het gewone en vaak onwetende volk een zodanig sterke wens, dat we er collectief in zijn gaan geloven. Daaraan zouden deze wetenschappers misschien iets willen doen.
