Ik zag laatst ergens een activiteit plaatsvinden die iets weghad van het uitbrengen van een stem voor de verkiezingen. Het was eenzelfde concept: je kon als stemgerechtigde individu langskomen om een (beperkte) invloed uit te oefenen op het beleid van een specifieke club. Ik laat even in het midden welke.
De opkomst voor dit gebeuren was erg groot en dat was niet omdat het topic zo interessant was, of omdat de leden vonden dat ze aan een verplichting dienden te voldoen. Nee, de opkomst voor deze raadpleging was groot omdat het interessant was om te komen. En dat was al heel lang zo, zoals bureaumedewerkers en stemmers nog wisten van de vorige keren.
We hebben in Nederland een stembusopkomstprobleem. En dat zou niet hoeven. Goed, ik ben een halve Italiaanmens en dan ligt een vergelijking met Berlusconi voor de hand. Maar als je daar eventjes doorheen prikt, dan zie je dat ik een punt heb. Want waarom zetten wij onze stemlokalen vol met gepensioneerden – want dat is het geval – als we ons zorgen maken over de opkomst voor de verkiezingen? Is dat nou motiverend tot een bezoek?
Waarschijnlijk maken we gebruik van de grijze brigade omdat die oudere mensen nauwgezet en plichtsgetrouw zijn, én begrijpen waarom je serieus moet gaan stemmen. Misschien zijn ze zelfs goedkoop. Maar – niets ten nadele van die hardwerkende mensen – erg appetijtelijk is het niet. Daar kunnen we heel normaal over doen. Met zo’n comité van ontvangst wordt uiteindelijk geen hogere opkomst gestimuleerd. Bij gebrek aan stemplicht, zoals sommige landen die hebben, moeten we dus een list verzinnen. Om maar eens een voorbeeld te gegeven: als een Griekmens niet gaat stemmen dan mag hij niet meer naar het buitenland. Hoe snazzy is dat? Helaas – zo zullen sommigen zeggen – bestaat die sanctie in Nederland niet.
De stembusgang moet veel aantrekkelijker worden. Het helpt als je de beschikking hebt over een protestbeweging met een groot zelfvertrouwen. Die doet nog wel eens iets leuks op zo’n stembureau, zoals hier te zien is. Het is dan wel Rusland en geen Nederland – dus alles wordt net een tandje heftiger gespeeld – maar het opent wel perspectieven. Het is in ieder geval het overwegen waard om het stemmen op de een of andere manier aangenamer te maken dan het nu is. En hoe doe je dat? Precies, door de genotsklier te kietelen. Ik herinner mij de eucharistie-vieringen op school nog, waar we voor onze aanwezigheid werden omgekocht met roze koeken. Die Jezuïeten waarvan ik les had hadden het principe goed door. En zoals gezegd, Berlusconi ook. Waarom doen wij dat in ons land dan niet?
Blote borsten en politiespektakel hoeft misschien niet perse, maar ik stel me gemakkelijk een stembureau voor waar allemaal prachtige mensen achter die tafel zitten. Ik zou daar met graagte heen gaan met mijn stembiljet om mijn stem soepel in die bus te laten glijden. Het is zo’n simpele oplossing dat je je afvraagt waarom ze daar niet eerder op zijn gekomen. Zou het soms niet politiek correct genoeg zijn? Kijk, je kunt zeggen wat je wilt, maar in dat opzicht kunnen we nog wel wat van Silvio B. leren.
