Eigenlijk wist ik het al heel lang, maar gelukkig heeft een degelijk Duits Instituut – Stiftung Wahrentest – onomstotelijk vastgesteld dat we collectief geflest worden door de flessenwater maffia. Helaas is het rapport niet gratis beschikbaar, dus ik moet het doen met een interpretatie van de Volkskrant van vandaag. Daarin staat vermeld dat veruit de meeste (2/3!) op de markt verkrijgbare mineraalwaters minder mineralen bevatten dan kraanwater!
Het Duitse water is erg hard over het algemeen, dus dat bevat veel mineralen. Dat heb ik zelf kunnen zien aan een incidenteel wasmachine-element dat ik daar wel eens uit een apparaat gesloopt heb. Maar zelfs hier in het Nederlandse schijnt het kraanwater verreweg beter te zijn dan flessenwater, terwijl wasmachine-elementen er hier na 15 jaar trouwe dienst nog als nieuw uitzien. Naast de waterhoax geeft dat dus haarscherp aan dat we niet alleen door de waterverkopers geflest worden, maar ook nog eens door het Calgon anti-kalk syndicaat.
Tel een en ander op bij de ecologische stupiditeit van flessenwater – want het is een enorme energieverspilling – én de moderne neiging om teveel water te drinken, en je vraagt je af waarom dat spul nog in de supermarkten te verkrijgen is. Een rare vraag natuurlijk, want we kopen daar ook zo veel andere onzin. De supermarkt verdient volgens mij haar meeste geld aan het leveren van grote hoeveelheden lucht en kostbare verpakkingen aan een in de regel sterk misleid consumentenpubliek. Hoe weet ik dat? Vertel iemand dat hij 6 euro moet betalen voor een liter sinaasappelsap of [zelfs] koude thee en hij verklaart je voor mesjogge. Stop het in tetrapakjes van 20 cl. met een rietje en dat bedrag wordt zonder morren neergeteld.
Sommige dingen waren vroeger echt beter. Als je rond 1900 ergens een colaatje ging halen, dan werd dat aan een barretje ter plaatse gemengd uit siroop en koolzuurhoudend water. (Er zat trouwens ook nog gewoon goudeerlijke cocaïne in, wat jammerlijk niet meer het geval is; maar dat is een heel ander verhaal.….) Daar was nix met het gesleep van grote flessen, die hoofdzakelijk gevuld waren met water waarin slechts een klein beetje cola-siroop was opgelost. Het is misschien wel een typische verworvenheid van de moderne tijd. We betalen ons scheel aan relatief goedkope grondstoffen die een kleine – en eveneens goedkope – twist hebben gekregen, waarvoor we vervolgens de hoofdprijs gerekend krijgen. En dan durf ik ook te beweren dat de verpakkingen waarin die zwendel wordt geleverd nog duurder is dan het product dat er in zit zelf.
Het riekt een beetje naar bankencrisis. Die is ontstaan omdat er teveel financiële lucht verhandeld werd, waar niets substantieels onder zat. Die windhandel vindt ook dagelijks in onze supermarkten plaats. We kopen er zelfs producten die grotendeels voor bijna niets uit onze eigen kraan komen. Ik kan me voorstellen dat het geldvolume dat daarmee gemoeid is met enige factoren zou kunnen worden afgeslankt, terwijl daar geen milligram aan kwaliteit mee wordt ingeboet. Het wordt misschien wel tijd om naast een paradigma-verschuiving van groei-economieën naar iets non-destructiefs, te streven naar een consumentenversie ervan.
