De volledige vraag luidt: “Het vliegt 900 km/u, weegt ruim 1.500 kilo, is bijna 6 meter lang en zo’n 2,5 meter breed, reikt rond de 2.000 kilometer ver, is volledig automatisch gestuurd, heeft een buitengewoon explosief temperament, kost 1,6 miljoen dollar en mist in meer dan de helft van de missies haar doelwit?”
Het antwoord: “De kruisraketten die V.S. president Trump vannacht op Syrië heeft afgeschoten.”
Wat er dan vooral nog blijft hangen zijn gevoelens van onveiligheid en onbehagen. Dat heeft meerdere redenen, waarvan de eerste van technische aard is. Als ze in het Amerikaanse zo veel tijd, geld en moeite stoppen in de ontwikkeling van een hoog-geavanceerd wapen als de kruisraket – die sinds haar geboorte in de jaren 1970 ondertussen toch wel precies had kunnen zijn – en ze missen op een salvo van 59 raketten meer dan 36 keer het doel, dan voelt dat niet lekker aan. Een hit-rate van minder dan 40% is erg laag voor zo’n kostbaar wapen. Een knuppel is dan veel effectiever.
Alle andere redenen voor mijn onrust zijn internationaal relevanter: nu de V.S. de zijde van Turkije – tegen Rusland en Syrië – wat nadrukkelijker heeft gekozen, lijkt het met de veiligheid in de regio niet echt vooruit te zijn gegaan. Er staan nu twee sterkere polen tegenover elkaar dan eerst, omdat de V.S. tot nu toe eigenlijk nog niets te vertellen had en aan de zijlijn stond. Dat is nu anders. Er zijn veel rampscenario’s te bedenken voor dit geopolitieke kruitvat, maar om neerslachtigheid in een als aangenaam voorspeld weekeinde te voorkomen zal ik daar hier en nu niet aan beginnen.
En dan die taal achteraf. Hoe zelfgenoegzaam de legitimatie van de aanval na het feit wordt gepresenteerd is klassiek. Het bombardement van ruim 90 miljoen dollar wordt geponeerd als waarschuwing tegen het gebruik van gifgassen (of andere WoMD’s) door “rogue regimes”. Misschien kan het niet anders, maar de verwoording die Trump vanmorgen gebruikte doet me toch wel erg denken aan dit:
Seit 5:45 Uhr wird jetzt zurückgeschossen! Und von jetzt ab wird Bombe mit Bombe vergolten! Wer mit Gift kämpft, wird mit Giftgas bekämpft. Wer selbst sich von den Regeln einer humanen Kriegsführung entfernt, kann von uns nichts anderes erwarten, als dass wir den gleichen Schritt tun. Ich werde diesen Kampf, ganz gleich, gegen wen, so lange führen, bis die Sicherheit des Reiches und bis seine Rechte gewährleistet sind.”
… aldus Adolf Hitler in zijn Rijksdag-rede in 1939 bij het begin van zijn infame veldtocht tegen de rest van de wereld. Over inhumaan gesproken, we weten allemaal hoe attent hij was voor al die mensen die hij naar de concentratiekampen stuurde, maar dat is voor een andere keer.
Het moment van deze aanval op Syrië lijkt me vooral een boodschap aan Noord-Korea en aan China’s president Xi Jinpin, die toevallig net op dit moment op staatsbezoek in Washington is. Trump laat aan Xi Jinpin – en indirect aan Kim Jong-un – zien hoe ver hij bereid is te gaan als hij de globale politieagent speelt. Daarbij wil hij ook nog eens betere sier maken dan Obama (volgens hem) in de afgelopen 8 jaar gemaakt heeft. Dat is in relatie tot Trumps natuurlijke bravoure en zijn notoire zelfoverschatting een potentieel zeer gevaarlijke situatie.
