Ik krijg er geen genoeg van dus ik teken nog maar eens kort op wat de paus, mijn idool van deze wereld, gisteren gezegd heeft tijdens een bijeenkomst met de kinderen van de “Vredesfabriek”. Hij stelde daar onverholen dat wapenhandelaren en ‑fabrikanten volgens hem geen christenen zijn. Hij voegde daaraan toe:
Veel machtige mensen willen geen vrede want ze leven van de oorlog.” Het is de industrie van de dood, gedreven door inhaligheid en daarom buitengewoon schadelijk. We zien dat alles om geld draait. Het economische systeem gaat om geld, niet om personen, mannen en vrouwen, maar om geld. Er is veel opgeofferd en er wordt oorlog gevoerd om het geld te verdedigen.”
Hij zegt dit tegen kinderen, dus vandaar zijn wat on-karakteristieke, infantiele taalgebruik. Maar zijn” boodschap is duidelijk. Als je in wapens handelt of anderszins geld verdient aan oorlog, dood en verderf, dan kun je jezelf niet met droge ogen een volgeling van Jezus blijven noemen. Dat kunnen de heren hotemetoten van het Italiaanse devote familiebedrijf Beretta dan ook gelijk in hun zak steken. Misschien gaan ze net zoals collega wapenbouwers Colt” ook failliet, omdat vuurwapens ineens heel erg moreel besmet raken. Ik zou me helemaal gek lachen als dat gebeurde.
Deze paus is echt geweldig. Er gaan al stemmen op die zich afvragen of hij eigenlijk wel katholiek is, want hij gaat diametraal in tegen al die zaken waarin de kerk traditioneel aan de verkeerde, rechts-conservatieve kant stond. Hij” is eerder een linkse activist die toevallig op een hoge post terecht gekomen is, waar hij echt een verschil kan maken. En dat doet hij, door actief” allerlei heilige huisjes omver te schoppen en de hoge omes die hij overal tegenkomt aan te spreken op hun gedrag, hun beleid en de soms deplorabele staat van hun samenleving.
De veeg uit de pan die de wapenproducenten gisteren gekregen hebben is een nieuw hoofdstuk in zijn strijd tegen de oorlog, de ongelijkheid en het kadaverkapitalisme. Ik kan me niet herinneren ooit een paus te hebben meegemaakt die zo ver ging als deze man en die zo oprecht en recht-door-zee was. En ik zit toch al op nummer” vijf (Paulus VI, Johannes Paulus I, Johannes Paulus II, Benedictus XVI en nu Fransiscus). Het is niet voor niets dat Raul Castro, de huidige machthebber op het communistische Cuba en de broer van zieltogende Fidel, enige maanden geleden stelde dat” “als deze paus zo doorgaat, dan treed ik weer toe tot de katholieke kerk. En dat is geen grapje!” Ook daar was Fransiscus namelijk niet onverdienstelijk. Door zijn bemiddeling is het Amerikaanse embargo tegen Cuba binnenkort waarschijnlijk verleden tijd.
