Als ik het goed heb begrepen dan is het met de V&D al bijna afgelopen. Het bedrijf is verkocht aan een investeringsmaatschappij. Die heeft vervolgens allerlei schulden bij dat aanvankelijk goedlopende en vermogende bedrijf in de boeken gezet en het vastgoed verkocht. Ondertussen is het volledig gekannibaliseerd en leeggeroofd om zeer royale dividend uit te keren aan de aandeelhouders. Nu is er van de V&D alleen nog een vrijwel lege huls over, waarvan we ons kunnen afvragen hoe lang die nog zal bestaan. V&D medewerkers vrezen al enige maanden voor hun banen en er lijkt weinig hoop op overleven. Dit alles met dank aan die geweldige investeerders, die vooral hun zakken hebben gevuld ten koste van een stukje Nederlands glorie en werkgelegenheid; om maar niet te spreken van een vertrouwde hoeksteen van onze cultuur.
Het schijnt veel en vaak te gebeuren. Gezonde bedrijven worden door inhalige investeerders opgekocht en vervolgens in een mum van tijd leeg gevreten en weggegooid. En het is nog allemaal in de haak ook. Is dat geen eigenaardige beschermingsconstructie voor een overduidelijke vorm van (legale) diefstal door de vermogende elite die geld over heeft? Gaat het hier niet om excessief gedrag? Ik denk het wel en gelukkig ben ik niet de enige. Mijn grote held, Kamerlid Henk Nijboer van de PvdA heeft er eens een frisse wind over laten waaien. Hij heeft voor dat doel afgelopen woensdag een aantal financiële experts laten uitleggen hoe dit soort constructies in elkaar steekt. Als je het verslag in de krant er over leest dan vallen direct twee dingen op: Het is ten eerste een heel kort verslag en het is ten tweede toch lang genoeg om er misselijk van te worden.
Het wordt een standaardverhaal. Met geld kun je geld maken en daarvoor is het hele financiële systeem op de planeet ook optimaal ingericht. Er kan heel gemakkelijk geld van onder (het klootjesvolk dat hard werkt) naar boven (de elite met veel vermogen) stromen en daar doen wij normale stervelingen niets aan. Zelfs de woekerpolissen, die er toch specifiek op gericht waren om geld uit de zakken van de arbeiders te kloppen en in de zakken van verzekeraars te laten verdwijnen, zijn nauwelijks aan te pakken. En het geld dat met die instrumenten geroofd is, is weg. Aan uitbuiting door de kapitalisten doen we weinig, tenzij de planeet massaal wakker wordt en er korte metten wordt gemaakt met de mechanismen die de kapitaalstromen van onder naar boven faciliteren. Ik heb normaal weinig hoop, ondanks de initiatieven van Occupy en aanverwanten, maar ik moet zeggen: Meneer Nijboer doet me toch altijd weer goed met zijn acties.
