Het is nu “aangetoond” dat zelfkastijding voor een verlaagd schuldbesef zorgt. Leuk is dat toch, zo’n onderzoek met zo’n geweldige onverwachte uitkomst.… maar niet heus. Ik geloof dat het Gerrit Komrij was die zei dat sociologen geregeld met onderzoeksresultaten komen in de lijn van: “Als het brood op is, heeft men de neiging zich naar de bakker te snellen…” Ja, meneer K., ik ben zelf socioloog (van scholing, niet van beroep) en weet wat mijn academie-broeders en zusters af en toe voor een waarheidskoeien lanceren.
Maar koeien lanceren heeft wel iets, weten we sinds Monty Python’s “Holy Grail” en een van de laatste afleveringen van “Northern Exposure” , met afstand een van de beste TV-series ooit gemaakt. Je kunt echter overdrijven. We weten toch al sinds we kind zijn dat we onszelf dingen aan kunnen doen om een schuldgevoel kwijt te raken? Dat is zelfs één van de meest voorkomende redenen waarom mensen überhaupt een geloof hebben – denk ik dan, als niet helemaal van enig inzicht over dit onderwerp verstoken salon-socioloog.
Maar goed, we weten het nu dus officieel. De vraag is nu: “Wat doen we met deze wereldschokkende toevoeging aan onze wetenschap?” Pilletjes of meditatie? Dat helpt misschien ook wel, en zelfs beter dan jezelf iets vervelends aandoen, zoals automutilatie, pijn of een religie.
En misschien, als we er vroeg genoeg mee beginnen, dan hebben we in no-time de eerste hele generatie die geen godsbesef meer nodig heeft.
