Het is een gekke twist, maar ik begrijp dat de man die een Gay-bar in Orlando beschoot en voor een enorme dodelijke ravage zorgde, dat waarschijnlijk niet deed uit fundamentalistische of radicale motieven. Het ziet er naar uit, zo’n twee dagen na de aanslag, dat deze man een latente homo was die met zijn verborgen identiteit worstelde. Die worsteling dreef zijn frustratie op tot het onstekingspunt, waarna hij naar de wapens greep. Het is triest maar waar, de druk van zijn homofobe achtergrond werd de man teveel en heeft uiteindelijk meer dan 50 mensen het leven gekost.
En dan gebeurt er nog zoiets: in Frankrijk werden gisteren twee politieagenten in hun huis en in het bijzijn van hun driejarige zoontje vermoord door een debiel die zei te handelen uit naam van IS. “De EK wordt een kerkhof” schijnt hij gezegd te hebben, waarna zijn eigen kadaver een van de eerste gegadigden werd voor deze aangekondigde malaise. Het is haast niet te bevatten hoe traumatisch de gebeurtenis moet zijn voor dat kind dat plotseling wees werd; om maar niet te spreken van het effect op alle andere betrokkenen.
Ondertussen wordt de ene na de andere wapen-cashe in Europa opgerold. Duidelijk is dat al dat ijzer dat rondslingert in de kasten van die Lone Wolfs niet bijdraagt aan onze veiligheid. Ook in Amerika is dat al decennia lang het geval, waar het bezit van automatische geweren wordt vergoelijkt met het recht op zelfverdediging. Vandaag las ik in de krant dat “zes kogels genoeg moeten zijn voor iedereen die zich wil verdedigen.” Ofwel, een automatisch aanvalsgeweer is geen verdedigingswapen en was zeker niet wat de Founding Fathers voor ogen hadden toen ze de grondwet van de nieuwbakken U.S.A. – inclusief het tweede amendement – opschreven. De AR-14, zoals die hier staat afgebeeld, is geen wapen waarmee je verdedigt maar waarmee je juist aanvalt. Voor hen die het nog niet helemaal doorhebben: “Assault-rifle” betekent “aanvalsgeweer”. De naam alleen is een dead giveaway als je het mij vraagt. Helaas heeft de Amerikaanse wapenlobby daar bips aan en is het hier afgebeelde wapen door vrijwel iedereen legaal te verkrijgen in de V.S. en is het buitengewoon populair.
Dus wat nu? Er wordt druk heen en weer gewezen naar de instanties die de daders van de slachtpartijen wel in beeld hadden maar die de aanslagen desondanks niet hebben kunnen voorkomen. In mijn optiek is dat ook nauwelijks mogelijk. Wat moeten “ze” dan doen? Alle mensen die ooit in aanraking zijn geweest met iets radicaals preventief opsluiten? Of moeten ze er permanent een man naast zetten die de klaarblijkelijk labiele geest in de gaten moet houden? Dat zou de werkeloosheid definitief oplossen, want ook de gefrustreerde Lone Gay Wolfs, die zo met hun mannelijkheid worstelen dat ze hun latente homofiele gevoelens niet kunnen hanteren, moeten dan gecheckt worden. Er is niets gevaarlijker dan een seksueel gefrustreerde eenling met toegang tot een vuurwapen.
Ik doe een gooi: het wordt uiteindelijk allemaal technisch opgelost en dat hangt samen met “het internet der dingen”. Tegenwoordig zijn sensoren die van alles kunnen ruiken heel erg klein, goedkoop en effectief geworden. Die sensoren zitten straks in allerlei publieke objecten op plaatsen waar mensen zich verzamelen. En degene die aan zo’n ding voorbij loopt met iets ongewensts in zijn zak wordt automatisch gemarkeerd en door een “quick respons team” tegen de grond gewerkt zodra dat kan. Daarnaast zal er straks software achter de straatcamera’s zitten die menselijke bewegingen gaat analyseren. Die software zal zelfs al geïmplementeerd zijn en momenteel door middel van zelfstudie aan het leren zijn wat verdacht gedrag is. Ik zeg: “hoera voor de kunstmatige intelligentie die dit mogelijk maakt.”
Had ik me al eens eerder afgevraagd wat ik denk over de afweging tussen een veilige surveillance-staat en een open samenleving waarin elke gek zijn slag kan slaan? Waarschijnlijk wel.
