Ik had het al eens ergens gelezen dat de bekende zaffelband uit het Britse Liverpool – van die vier jongens met die verschrikkelijke bloempotkapsels, die van die vreselijk kinderachtige muziek maakten – Liverpool verlieten om zich in London te vestigen op het moment dat ze populair werden. Zodoende boorden zij hun bakermat ettelijke miljoenen door de neus en kon London het schip met goud over de rug van deze arbeidersstad binnenhalen.
Zelfs het zebrapad bij Abbey Road is er beroemd door geworden. Maar Liverpool? Het staat dan wel in de geschiedenisboekjes als de geboorteplaats van die Beatles, maar substantiële inkomsten door de aanwezigheid van die illustere (mest)Kevers zijn haar onthouden.
Ik heb dit verhaal van Peter Hook, bassist van Joy Devision en New Order, bands – of beter gezegd: een band en haar opvolger – die ondanks hun internationale succes op hun “stomping ground” Manchester zijn blijven hangen omdat zij deze stad, die hen zo veel had gegeven, niet wilden uitsluiten van hun succes. Zij wilden juist iets terug doen door een – later legendarisch geworden – club, The Haçienda, te openen. Door hun toedoen zijn er vele toeristen en daarmee vele miljoenen ponden de stad Manchester ingestroomd.
In navolging van de Rolling Stones, die onder de zeer zakelijk begaafde voorman Mick Jagger in 1971 al neerstreken in Amsterdam vanwege het gunstige fiscale klimaat voor artiesten aldaar, is de band U2 ondertussen gezellig bij ze in hetzelfde pand op de Amsterdamse grachten getrokken – en om dezelfde reden. Het hokken van deze entertainers behelst geen echt substantiële aanwezigheid van deze celebs, maar slechts een brievenbusconstructie, die dient om de belastingen in het land van herkomst te ontwijken. En ja, inderdaad, die zelfgeproclameerde wereldverbeteraar Bono, de buitengewoon irritante neus-in-de-lucht voorman van U2, schroomt er niet voor – om in tijden van dieptrekkende crisis in zijn geboorteland en voormalige residentie Ierland – zijn landgenoten fiscaal de rug toe te keren. U2, waren dat niet van die voorbeeldig ideële troubadours-annex-strijders tegen het wereldlijke onrecht?
Dat waren ze inderdaad. Maar mij hoeven ze niet meer te vertellen hoe begaan ze zijn met het wel en wee van de minder bedeelden. Die gaan nu ook in Ierland de rekening betalen waarvoor de superrijken – zoals Bono en zijn andere U2 vriendjes – het land op papier verlaten om het crises-gelag niet te hoeven betalen. Ik schat in dat deze vlucht naar overzee ze enkele miljoenen per jaar gaat opbrengen – geld dat nu uit bezuinigingen op bijvoorbeeld het Ierse onderwijs moet gaan komen. Ze zullen best geen opportunisten zijn hoor, die jongens van U2, alleen maar als het ze uitkomt…
Ik heb één Cd’tje van die aanstellers in huis, maar dat is omdat mijn dame het leuk vindt. Als het aan mij zou liggen werd dat ding subiet tot onderzetter gedegradeerd – en wel voor een hele goedkope soort whiskey die ik alleen aan bepaalde bezoekers durf te geven. Het staat in ieder geval als een paal boven water dat die gasten er niet met nog een van hun misbaksels inkomen; stelletje hypocriete sukkels. Ik doneer wel een paar tientjes aan een Iers ziekenhuis of zo. Dat geld is zo veel beter besteed – beter dan wanneer ik er de volle zakken van die Ierse uitvreters mee spek.
