Deze aantekening is een korte marker voor een artikeltje over TTIP, dat door de Duitse rechters gisteren is afgeserveerd. Het gaat daarbij specifiek om de wijze waarop investeerders, die op beperkingen – gesteld door overheden – stuiten, alsnog hun gelijk kunnen halen. Dat betekent in de praktijk dat een autoproducent, die denk dat hij wordt benadeeld, bijvoorbeeld door levensreddende emissiebeperkingen, naar een speciaal voor hem ingesteld rechtscollege – dat niet publiek opereert – kan stappen om alsnog af te dwingen dat zijn vervuilende auto mag worden verkocht én de weg op mag. Dit alles gebeurt dan onder het mom van de “bescherming van de producenten”, die toch een “Return on Investment” moeten hebben, ook als een investering de democratisch vastgestelde regelgeving met voeten treedt.
De dispuut-regeling heet Investor-State Dispute Settlement (ISDS) en het beoogt vooral de bescherming van kapitalistische belangen en zeker niet die van de planeet en al helemaal niet die van ons burgers. De regeling ISDS zet de democratie buiten spel ten behoeve van de neoliberale vrijhandel, die uiteindelijk ons ecosysteem kan vernietigen. En daar moet een stokje voor worden gestoken.
Gelukkig hebben we Duitsland. Dat land is al decennia lang een schoolvoorbeeld van (burgerlijk) verzet tegen uitwassen van de kapitalistische maatschappij. Het traditionele en buitengewoon radicale en doeltreffende autonomen-verzet, de milieubeweging, de vredesbeweging, de anti-kernenergie beweging; allemaal hadden en hebben ze vele malen meer momentum dan wat wij hier in Nederland voor elkaar kregen en krijgen. Duitsers laten zich niet willoos naar de neoliberale slachtbank leiden. Ze hebben van hun geschiedenis geleerd dat lijdzaamheid niets goeds brengt. We kunnen er eigenlijk heel normaal over doen: De Duitsers zijn de betere, bewustere en vooral actievere Europeanen.
Als laatste wapenfeit heeft nu de Duitse bond van rechters – die ondertussen waarschijnlijk bevolkt wordt door mensen uit een generatie van activisten – het ISDS als onwenselijk verklaard, waarmee zij het Duitse verzet tegen TTIP en haar onderdelen extra gewicht geeft. Het is te hopen dat zij daarmee een trend zet. Eerlijk gezegd zie ik zoiets hier in Nederland nog niet zo snel gebeuren. Het is ironisch om te bedenken dat onze oosterburen straks misschien nog onze redding zijn.
Update 15–2‑2015: Hier een mooie illustratie van de Amerikaanse ambitie voor planetaire suïcide: de blokkering door het Amerikaanse Hooggerechtshof van Obama’s plannen om uitstoot van energiecentrales te verminderen.
