Als er een James Bond film bestaat – Goldfinger (1964) – met een hoofdkarakter dat “Pussy Galore” heet, dan kan ik ook een petje op waarvan het Caterpillar logo enigszins is aangepast aan mijn preferentie.
Niet dat ik CAT niets vind, want ik ben bijna een CAT, zo feline is af en toe mijn goesting voor slapen, eten, rondlummelen en regelmatig de wilde natuur zijn gang laten gaan. Al bespring ik voor het laatste niet mijn zuster, in tegenstelling tot mijn CAT. Die zuster heb ik ten eerste niet en ten tweede lijkt het me niet echt smakelijk. Zo diep gaat het culturele contra-effect waarmee mijn hardware constitutie verzadigd is dan ook weer wel.
Dit plaatje toont het voordeel van een netwerk waarin bijna alle expertises vertegenwoordigd zijn. Met dank aan maatje Thijs, die dit geweldige logo voor me heeft gefabriekt. Voor de liefhebbers ziet dit er toch beter uit, wat?
En hebben we verder niets” interessanters” te vertellen? Ik vrees van niet na een weekeinde losbandigheid en een futiele poging om mijn kinderen voor Star Trek te interesseren. Ze hebben geen idee wat ze missen, maar dat geldt voor wel meer dingen.. gelukkig. Toch had het me wel charmant geleken als zij net zo gefacineerd zouden zijn door Spock als ik vroeger was. Het zou in ieder geval voor betere cijfers en een goed aangezette tech-mojo zorgen. Later beter, misschien…
