Na een week van relatieve rust in mijn bovenkamer en een korte assessment van het leeswerk op de rol, ben ik voorzichtig in de krant aan het neuzen naar wat licht vertier. Afgezien van de melding dat mijn vaderlandse Azuri doorgaan naar de volgende ronde in het EK voetbal, slaat de klok magertjes en schraal als een bel in een verre toren die verzonken staat in de mist. De maandagochtend is doorgaans niet vrolijk.
Poëzie lukt me dan nog het beste, maar dat komt door de niet aflatende exercities met mijn dame, die in het teken staan van Shakespeare, Shelly en Blake. Het helpt nauwelijks tegen het bleke ochtendnieuws.
Mijn oog viel toevallig op het bericht dat er in Iran een aantal mannen zal worden geëxecuteerd omdat zij alcohol gedronken hebben. Ik zie ze al helemaal bengelen aan die hijskraan die in die fascistische beerput doorgaans gebruikt wordt om dit soort misdaden uit te voeren. Alcohol doodt, vooral in Iran. Maar daar ben je je leven ook niet zeker als je homoseksueel bent.
Het zal nog wel een paar decennia duren voordat in Iran een gezellige Gay-Parade gepitcht kan worden en dat is zeker niet omdat ze in Teheran geen grachten hebben. Er geldt daar eigenlijk gewoon een verbod op pret hebben, geheel in lijn met wat de ayatollahs vinden wat goed voor de mensen is. Plezier leidt je weg van god, want die kent geen plezier volgens die suffe Abrahamisten. En dat kunnen ze daar in Iran nou net niet hebben.…
Zo wordt in Iran een nieuw dieptepunt bereikt. Ik ben al bijna helemaal overtuigd van de kwaadaardige inslag van dat regime. Ze zijn qua imago niet veel beter dan die andere klootzakken, die eigenlijk alleen maar een iets hoger mediaprofiel hebben: de Syriërs. Het begint er op te lijken dat alles wat er zich in die regio ophoudt gewoon nog niet tot de beschaafde mensheid gerekend kan worden. Voor mijzelf ligt die lat vrij duidelijk op een specifiek punt: als een natie de doodstraf nog heeft dan is het een infantiel volk met een primitieve constitutie. (Niet de grondwet.…) Of misschien moet ik dat enigszins afzwakken naar “middeleeuws”. Voor een land dat zich wil committeren aan de islamitische wet geldt dat predicaat misschien eerder. Het kan gewoon gezegd worden. De islam is achterlijk, conservatief, mensonterend, verwerpelijk en ronduit slecht. En wat die kwalificaties betreft zit het spijkervast tegen het even zo verwerpelijke christendom aan, dat vooral in de V.S zo veel schade aanricht en daar een constante bedreiging van de menselijke vooruitgang is.
Ik worstel wel eens met de implicaties van die religieuze criminaliteit, die door een bovenlaag van geesteszieke en machtswellustige misdadigers als legitimatie wordt gebruikt om mensen te onderdrukken, terroriseren en vermoorden. Ik zie bijvoorbeeld ook hoe ze in Azië executies uitvoeren als er drugs in het spel zijn. Singapore is daar geloof ik wel het beste voorbeeld van. Echter, daar zitten geen christenen of moslim achter. Wat daar vooral mis gaat, is de algehele minachting voor menselijk leven die zo typisch is voor die hoek van de planeet.
Het lijkt er op dat zodra je voorbij Istanboel richting de oost gaat, je als mens helemaal niets meer waard bent. Het laat me toch even stilstaan bij het dunne laagje vernis dat over onze eigen Europese neanderthaler mentaliteit heen ligt. Het is nog maar even geleden dat hier ook mensen werden omgebracht omdat ze iets zouden doen of denken dat de machthebbende elite – of een contingent van gevaarlijke bedilzieke fatsoensrakkers – niet beviel of uitkwam. Er is volgens mij maar weinig voor nodig om daar weer naar terug te keren. We hebben dat tijdens de Balkan oorlog nog niet zo heel lang geleden met eigen ogen kunnen zien. En voor wie het niet meer weet, is hier een kleine opfrisser…
Ik ga mezelf toch maar eens opkalefateren, want ik heb geen zin in sombere bespiegelingen. Tenslotte zijn er ook heel veel aangename dingen aan het gebeuren, zij het dat die wat in de verborgenheid blijven liggen. Maar ze zijn er wel! Het werkt net zoals met die hangjongeren op straat. Dat zijn de elementen die je ziet en waaraan je je dus kunt ergeren. Al die snuiters die thuis achter de boeken zitten, muziek maken of aan een toneelstuk zitten te schrijven, die zie je niet. Maar ook dat is de jeugd van tegenwoordig. Mijn focus moet volgens mij daarheen…
