Stasi, Securitate, Gestapo, KGB, we hebben aan deze kant van de oceaan een redelijk stevige ervaring met afluisterpraktijken door totalitaire regimes. Het is niet voor niets dat oud-CIA chef Ray McGovern vindt dat de V.S. naar ons Europa moeten kijken voor morele sturing op haar spionageactiviteiten. Want het is in zijn land geheel losgeslagen, vindt hij. En als zo’n hotemetoot zoiets zegt dan is er echt iets aan de hand.
Ik vind de rel die is ontstaan rond het PRISMA-systeem,” waar ik al eens iets over opschreef” en waarmee blijkbaar alle regeringsleiders van Europa worden afgeluisterd, ondertussen buitengewoon boeiende proporties aannemen. De ene na de andere topfunctionaris van de V.S. komt met zijn billen bloot te staan nu blijkt dat de Amerikanen alles afluisteren wat los en vast zit. Waarom? Omdat het kan. Niet omdat het een duidelijk omschreven doel dient…
Althans, dan negeer ik dat de verkregen informatie door Amerikaanse bedrijven natuurlijk wel gewoon wordt gebruikt om economisch voordeel mee te krijgen. Het is bij besprekingen tussen handelsdelegaties natuurlijk heel fijn als je weet wat de opponerende regeringen voor een agenda hebben. En de ouderwetse bedrijfsspionage komt daar gewoon nog een keertje bij. Deze voorziet de CEO’s van Amerikaanse bedrijven direct van allerlei gevoelige informatie waarmee ze een voordeel op de concurrent kunnen behalen. Daar zit geen regeringsfunctionaris tussen.
Natuurlijk zal de V.S. haar verholen economische spionage niet volledig toegeven, evenmin als haar volstrekt ongecontroleerde voyeurisme als het om onze regeringsleiders en hun communicatie gaat. De Amerikaanse rationale is simpel: alle informatie die kan worden verkregen helpt hen zogenaamd in het bestrijden van terrorisme en aanverwante vervelendheden. Weten zij veel dat dit natuurlijk helemaal niet het geval is. Ze snappen het zelfs nog steeds niet nadat er sinds 9–11 toch de ene na de andere terroristische schietpartij en bomaanslag heeft plaatsgevonden. De half-blinde en dove veiligheidsdiensten, met hun volledig verkeerde focus, hebben het allemaal over het hoofd gezien; zelfs als ze er op gewezen werden dat er iets stond te gebeuren. Ik bedoel maar, Amerika is echt niet veilig(er) dan andere landen die er geen repressief monitoringsysteem op na houden.
“Waarom dan toch op deze voet doorgaan” kun je je afvragen? Het antwoord is denk ik vrij eenvoudig. Er dient zich een nieuwe koude oorlog met aanpalende wapenwedloop aan, maar dan tussen de V.S. en Europa. De wapens van keuze zullen deze keer niet raketten, tanks of kernkoppen zijn, maar elektronische afluistersystemen en hun tegenmaatregelen. Ofwel, er zijn invloedrijke krachten in Amerika die hier ongetwijfeld heel veel geld aan gaan verdienen (en al verdiend hebben), net zoals dat met het Militair-Industriële Complex het geval was. (Of beter gezegd: “is”, maar dan aflopend…) Dat maakt gelijk heel veel duidelijk over het “waarom” van de richting waarin dit afluistergedoe zich beweegt. Het is gewoon brood op de plank. Op zich is dat misschien niet ongunstig, omdat deze exercitie al eerder een forse drijfveer voor technologische ontwikkeling is gebleken. En dat we die nodig hebben met een mensheid die steeds afhankelijker wordt van High-Tech om überhaupt te kunnen overleven, staat als een paal boven water. Maar kan het niet wat transparanter allemaal? En vooral ook op een manier die allerlei rent-seaking” kan voorkomen? Het zal er wel niet in zitten.
Nog even een NU.nl citaatje: “McGovern bestrijdt” dat het tappen en bewaken van netwerken noodzakelijk is in de strijd tegen terreur,” zoals” minister van Binnenlandse Zaken Ronald Plasterk recentelijk beweerde. “Ik zou Plasterk” willen zeggen dat hij wordt misleid als hij dat werkelijk gelooft” Volgens McGovern zijn” grote hoeveelheden data alleen na een aanslag zinvol als bekend is wat wordt gezocht.”
Dat bovenstaande weet elke eerstejaars aspirant-academicus die ooit iets simpels met onderzoek gedaan heeft. Gegevens zijn niets als je ze niet met een goedgemikte vraag structureert tot informatie. Plasterk is arts, dus hij had beter moeten weten dan zichzelf zo publiekelijk in zijn onderbroek te zetten. Ik vind zijn hoed gelijk niets meer aan.
