Ergens had ik al eens gelezen dat grote katten zoals panters en poema’s speciale planten aten om er stoned van te worden, of beter gezegd, om ervan te hallucineren. Dit gedrag schijnt geobserveerd te zijn. De suggestie die ervan uit gaat is dat deze dieren weten wat ze lekker vinden en daarop kunnen acteren door die specifieke planten te blijven eten. Een ander verhaal in dezelfde richting heb ik zelf kunnen zien. Als een hond misselijk is en zijn maag leeg wil hebben dan eet hij – net zoals katten – gras. Als hij zich niet lekker voelt in een ander opzicht, dan wil hij wel eens brandnetels eten. Ik heb dit twee Siberische Husky’s zien doen en de eigenaar vertelde me toentertijd dat dit gedrag normaal was. Van katten is me die vorm van zelfmedicatie niet bekend.
Laat ik de huiskat echter niet uitvlakken. Zodra deze een veldje met kattenkruid weet te vinden is hij er niet meer uit weg te slaan. Voor hen die het wel eens zelf hebben ingenomen door er thee van te zetten of het op te roken, is het goed voorstelbaar wat voor een pret zo’n poes daarvan kan beleven. Ik ben zelf geen specialist, maar ik heb hier en daar wel eens wat” horen zeggen.
Nu hebben wetenschappers in een stukje barnsteen uit Myanmar het oudste stukje gras ooit gevonden en dit geanalyseerd. Dit” gras, dat 100 miljoen jaar oud is, blijkt moederkoorn te bevatten. Dat is een schimmel waaruit met wat chemisch kunst en vliegwerk L.S.D. te maken is. Dat” laatste ken ik – ook van horen zeggen – van lang geleden en ik kan me voorstellen dat de grondstof ervan nog een paar graadjes ruwer door het bolletje kan gaan dan de geraffineerde hippieversie. Met een van de oervormen van het hallucinogeen ben ik namelijk wel bekend en dat is iboga. Als moederkoorn daar ook maar iets van weg heeft, dan moet” het een aardig heftige trip geven.
Moederkoorn heeft in de wereld” nogal wat veroorzaakt, onder andere sterfte onder” mensen en vee en de incidentele eruptie van” massahysterie. Als koeien met moederkoorn besmet gras aten, dan was het vonnis van een hele stapel snel” getekend. Voor de (onvrijwillige) menselijke consumptie waren de door moederkoorn geïnfecteerde granen – waarmee brood werd gebakken – de boosdoeners. Of die mensen daar in grote getale aan dood gingen weet ik niet. Dat is in ieder geval veel minder leuk dan dat andere effect. Het is bekend dat tijdens periodes van moederkoorn-infecties het aantal miraculeuze verschijningen – van heiligen, maar vooral van moeder Maria herself – ” significant omhoog ging. Ofwel, zo’n ongeletterde middeleeuwer kreeg moederkoorn binnen en kreeg vervolgens de trip van zijn leven. En omdat het brein op zo’n hallucinerend moment zelf beelden moet genereren, neemt het daarvoor de voorraad die al in het brein zit opgeslagen. In de middeleeuwen waren dat vooral heiligen en andere afgoden, afhankelijk van de beelden die de arme ziel normaal kreeg voorgeschoteld, bijvoorbeeld door schilderijen in de kerk.
Een terzijde: Het feit dat Maria bij verschijningen zo vaak gezien werd geeft natuurlijk” wel te denken, maar dat is voor een andere keer. En nu ik het er toch over heb; de duivel zal ook wel een vaak geziene gast zijn geweest. In dat verband is het heksenproces van Salem in 1692 bijzonder interessant te noemen.
Even terug naar 100 miljoen jaar geleden: de wetenschappers die het moederkoorn in dat barnsteen hebben gevonden stellen nu dat ook dino’s – net als mensen en katten – getript moeten hebben. Ik weet niet wat ik ervan moet denken, maar het zou kunnen. Omdat de voorstelling van een hallucinerende dinosaurus me wel aanstaat, zou ik het gewoon kunnen aannemen. Echter, ik zie liever eerst de observatie beschreven dat ook nu levende reptielen en vogels doelgericht geestverruimende middelen gebruiken. Het is misschien methodologisch gepietlut, maar aan sommige dingen hecht ik nu eenmaal.
Hoe het ook echt zit, het zou een goede zijn voor een film als Jurassic Park nummer zoveel, waarbij de voor hun leven vluchtende hoofdpersonen achterna worden gezeten door een horde t‑rexen die collectief uit hun dak zijn gegaan. Ik begrijp dat een dronken olifant al iets is wat je nooit wilt tegenkomen in het wild en daarvan weet ik trouwens ook niet of het maar een broodje-aap-verhaal is. Een dinosaurus onder invloed van moederkoorn moet ronduit angstaanjagend zijn; nog meer dan een wilde dino dat al uit zichzelf is…
