Als ik het goed begrijp moet ik vreemdgaan als ik een geschikte peer wil zijn voor mijn neefjes en nichtjes. Dat verzin ik niet zelf, maar dat lees ik uit een stukje tekst op de website van de Universiteit van Utah; genaamd “How Infidelity Helps Nieces and Nephews”.
De eerste pointer kreeg ik via een snelle scan op NU.nl, maar het komt vaker voor dat de wetenschapsredacteur van die tent de plank volledig misslaat. Ook dit keer was de oorspronkelijke publicatie net een paar tandjes duidelijker dan zijn interpretatie.
Het argument is niet echt ingewikkeld. Bij culturen waarbij buitenechtelijke relaties geaccepteerd zijn én dus ook plaatsvinden, is een man zekerder van de doorgifte van zijn genen door zijn zus dan door zijn eigen – eventueel vreemdgaande – vrouw; zeker wanneer in zijn gezin de helft of minder van het nageslacht door hemzelf is verwekt.
De onderliggende gedachte is eenvoudig: hij weet namelijk zeker dat zijn zus, ongeacht met wie zij van bips gaat, ook de genen die ze met haar broer deelt zal doorgeven aan haar kinderen. En dat is weer onafhankelijk van degene die deze neefjes of nichtjes verwekt. Je kunt dat gewoon uitrekenen. En het bijkomend psychologisch effect is, volgens het onderzoek uit Utah, dat hij er nog zorgzamer van wordt ook; vooral voor de kinderen van zijn zus met wie hij veel DNA gemeenschappelijk heeft. Ik moet zeggen dat ik deze logica op zijn minst charmant vind. Seks en kansrekening liggen zo toch dichter bij elkaar dan je op het eerste gezicht zou denken.
Ik zeg: “wat wil je nog meer.…?” Een zorgzame man die voor alle kinderen lief is en zich vanwege zijn genetische proliferatie nog een stoere Alpha waant ook? Misschien zou ik er als vrouw voor tekenen, maar dat kan ik natuurlijk onmogelijk nagaan. Interessant is wel wat het bovenstaande voor mijzelf zou kunnen inhouden. In mijn eigen gezin heeft maar de helft van mijn kinderen ook daadwerkelijk mijn genen. Mijn dame heeft mijn genen dus ook maar aan de helft van mijn kinderen doorgegeven. Dus als ik een goede beurt wil maken bij mijn neefjes en nichtjes, dan zou ik regelmatig een scheve schaats moeten rijden, of? En hoe zit dat dan met mijn vrouw?
Het is leuk geprobeerd, al zeg ik het zelf. Problematisch bij de gedachtegang is echter dat ik geen zus en ook geen neefjes en nichtjes heb, dus dienvanwege al niet logisch gelegitimeerd zou worden voor mijn ontrouw. Bovendien ben ik ook nog eens steriel, wat de exercitie, afgezien van haar hedonistische attributen, volledig futiel zou maken. Ik blijf dus maar wat ik ben: trouw en in praktijk onbewogen voor feminiene avances anders dan die van mijn dame. Dat heet; als ik ze van de vreemde mevrouwen überhaupt door zou hebben, iets wat gezien mijn baanstatistieken ernstig te betwijfelen valt.
Eigenlijk ben ik een hele saaie jongen, nu ik er over nadenk.….
