Eindelijk is het zo ver. Gisteravond werd Robert Mugabe, de Hitler van Afrika, door zijn strijdkrachten van het Zimbabwaanse machtspodium verwijderd. Het is een geinig toeval dat ik gisteren nog aantekende dat Afrikaanse naties zwak en machteloos zijn tegenover hun criminele, uitzuigende dictators en hun parasiterende entourages.
Eigenlijk is Zimbabwe geen uitzondering. Het volk is slap, de oppositie vrijwel afwezig en het land verkeert in de ijzeren greep van een clubje criminelen dat zowel het land als de bevolking veroordeelt tot een leven in ellende, armoede en vernedering. Toch is er hoop, want het leger heeft zich eindelijk van het staatshoofd afgekeerd en dat is wel het allerminste dat nodig is voor een succesvolle revolutie in een Afrikaans land.
Zimbabwe, ooit de graanschuur van Afrika, is door Mugabe gedegradeerd tot een sociaal-economisch niveau waar het wellicht nooit meer van afkomt. Om dat land weer enigszins op de rails te krijgen is namelijk een volledige nieuwe structurering van alle sectoren in de economie nodig, iets wat zelfs voor een functionerende staat moeilijk is. Voor een falende staat als Zimbabwe is het misschien wel onmogelijk. Anderzijds, laat ik niet al te somber zijn. Ik had ook niet gedacht dat het leger ooit zou ingrijpen, maar dat hebben ze toch maar mooi wel gedaan. Het zou zomaar kunnen dat de Zimbabwaanse natie in staat is om haar land verregaand te corrigeren nu Mugabe het veld ruimt. En zo niet, dan is er altijd nog de optie van her-kolonialiseren. Ik vermoed dat de Chinezen daar al trappelend voor in de rij staan en anders moeten de blanke boeren, die in de laatste 10 jaar door Mugabe onderdrukt en vervolgd zijn, maar weer terugkomen. Wie weet hebben ze daar nog zin in.
Alle Afrika-gemopper daargelaten (ik heb er al zo veel over gezegd en mijn pet over dat continent kan nauwelijks lager); het zou mooi zijn als deze dictator ook werkelijk fysiek gestraft wordt voor alle ellende die hij heeft veroorzaakt. Dat zou een helder signaal zijn naar die andere misdadigers die momenteel in andere Afrikaanse landen de scepter zwaaien.
Mugabe leek bijna 40 jaar onaantastbaar en hij heeft uitzonderlijk lang zijn gang kunnen gaan, maar nu lijkt het er toch echt op dat ook hij door de gerechtigheid wordt ingehaald. Wat nog rest is zijn voor heel Afrika manifeste afgang. Een publieke ophanging, zoals op ons continent zo’n 80 jaar geleden hip was, hoeft niet. Afvoeren naar Den Haag is voldoende.
Aanvulling 23-11-2017: Milosevic, de beul van Srebrenica, werd gisteren in Den Haag tot levenslange opsluiting veroordeeld. Die komt nooit meer buiten. Het is een overwinning voor de internationale gemeenschap en het einde van een tijdperk. Nu de Afrikanen nog…
