Wie weet er nog wat een FAT is? Ikke wel, want ik ben aan het einde van de jaren ’80 van de vorige eeuw al in die zinkbak gerold die ICT heet. En toen hadden we nog MS-DOS.
Het heeft dus niets met de zeer sexy dame hier naast te maken. Een FAT is een File Allocation Table; eigenlijk een tabelletje dat zich op de eerste sectoren van een harde schijf bevindt en dat een verzameling pointers bijhoudt dat aanwijst waar welke informatie op de harde schijf staat. Zo kan deze informatie worden gerepresenteerd als een document of een andere file-soort, zoals een programma. Deze techniek zorgt ervoor dat informatie, die uit bit-reeksen bestaat en verspreid staat over de verschillende sectoren op een gemagnetiseerd oppervlak, altijd terug te vinden is. Tenzij het verwijzende record uit de tabel wordt verwijderd.
De verschillende sectoren die bits van een specifieke file bevatten hoeven zo ook niet bij elkaar te staan. Dat geeft als voordeel dat files kunnen worden weggeschreven in de lege sectoren van een harde schijf, zonder dat er sectoren hoeven te worden verplaatst om ruimte te maken. En wanneer de FAT-record van een document is verdwenen, dan is de informatie “weg” van de schijf, maar het is dan fysiek nog wel op de schijf aanwezig. Dus als je een document van je schijf verwijdert, dan haal je het niet echt weg maar dan verwijder je alleen de FAT-entry.
Je zou denken dat het gebruik van een FAT algemeen is en door iedereen wordt gebruikt die informatie op elektronische dragers wil zetten. Het lijkt net zo logisch als elke autofabrikant die vier wielen onder zijn auto’s zet. Dat is dan ook bijna waar (want er worden ook andere technieken gebruikt) maar er zit een haakje aan. Het almachtige Microsoft claimt namelijk octrooirechten op de FAT en dat is gelijk de reden waarom veel elektronica-fabrikanten die informatie willen opslaan op hun devices – bijvoorbeeld op mobiele telefoons of tablets – een vergoeding aan Microsoft betalen om daarmee rechtszaken te voorkomen.
Zo echter niet Google. Deze andere almachtige gigant heeft altijd afgezien van de vergoeding en is zelfs naar de Duitse rechter gestapt om het octrooi aan te vechten. Dat is vandaag dan ook gelukt. Het gevolg: Microsoft gaat wellicht de inkomsten mislopen die het FAT-octrooi ze nu jaarlijks biedt. En dat is niet weinig! Het gaat om zo’n 1,5 tot 2,5 miljard €uro per jaar!
Ik heb een hekel aan rent-seeking, vooral die van organisaties als Microsoft en deze manoeuvre van de Duitse rechter begroet ik met de grootste instemming. De FAT is een techniek die in het publieke domein thuishoort, al was het alleen maar omdat Linus Thorvald, de schepper van het besturingssysteem LINUX, deze al eens had beschreven in een bericht op een mailing list, lang voordat Microsoft ermee aan de haal ging. Dus een beetje ziek was hun positie toch al.
Helaas legt MS zich niet neer bij de beslissing van de rechter en zal zij zich er ergens anders tegen gaan verweren. Misschien zou ik dat ook doen als ik een grote vis van 2,5 miljard €uro zou gaan mislopen. Ik heb echter goede hoop dat dit onterechte en tergend oneerlijke monopolie voor eens en voor altijd de wereld uit is.
