Het is een zeer heugelijk feit dat vandaag door de Volkskrant gemeld wordt. Duitsland doet alle kernenergie in de ban, zoals dat heet. “Uiterlijk in 2022 moeten de zeventien Duitse kerncentrales zijn gesloten. Dat heeft de Duitse regeringscoalitie besloten na ongeveer twaalf uur onderhandelen. Dat berichtte het Duitse persbureau DPA vannacht, met verwijzing naar regeringsbronnen.…”
Voor zover ik weet is Duitsland de tweede natie die kernenergie volledig afzweert als gevolg van het ongeluk in het Japanse Fukushima. (Maar zeker weten doe ik het niet.) Zwitserland – een notoire achterloper op vrijwel elk gebied behalve horloges maken – ging Duitsland al voor.
Er lijkt zich een trend af te tekenen. Nu de hele wereld ziet hoe technologiegrootmacht Japan aan het klunzen is met haar radioactieve problemen, terwijl juist van haar verwacht werd alles zo’n beetje wel onder controle te hebben, wordt het iedereen steeds duidelijker dat “controle” eerder een kwestie van verwachtingsvol denken is dan van praktische werkelijkheid. Ik ben eerder zelf ook vrij naïef in die kuil gestapt, geef ik toe, maar ik ben ondertussen wel genezen en ben daarin gelukkig niet de enige. De contouren van een mondiale afkeer van kernenergie worden steeds scherper – en met goede reden.
Eén strategie om toch door te gaan met die levensgevaarlijke technologie is cognitieve dissonantie, zoals onze minister Verhagen dat pleegt te doen. Die negeert gewoon alle indicaties dat kernenergie veel meer en grotere risico’s van een veel ernstigere aard met zich meebrengt dan tot nu toe was aangenomen door de onverbeterlijke supporters ervan. Momenteel is wel duidelijk dat een probleem van Fukushima-magnitude in Nederland – of vlak over de grens met België of zelfs verder weg, in Frankrijk – ervoor zou kunnen zorgen dat de gehele Rijnmond geëvacueerd moet worden. Het is wel even iets om je voor te stellen: het logistieke hart van Nederland en de rest van Europa moet dicht! Leuk idee is dat eigenlijk. Ik denk dat we daar in economische zin de eerste 50 jaar niet meer overheen zouden komen. Zou dat een argument zijn dat de libertijnen van dit land kunnen begrijpen?
Vooralsnog gaat Nederland met oogkleppen op en oordoppen in juichend haar ondergang tegemoet – onder de bezielende leiding van een VVD-CDA kabinet, dat liberale kortzichtigheid met confessionele wereldvreemdheid combineert. Dat hebben wij dan weer.
