De wereld kan wel erg op haar kop worden gezet door een wanhopige belanghebbende met een goede reden – voor hemzelf wel te verstaan. Ik lees vandaag in de Volkskrant het volgende:
“Tabaksfabrikant Philip Morris (PM) sleept de Australische regering voor de rechter vanwege een nieuwe wet die de macht van de tabaksindustrie inperkt. De wet schrijft voor dat alle sigaretten verkocht moeten worden in uniforme verpakkingen, zonder logo’s van de fabrikant. Onder de nieuwe wetgeving moeten sigaretten, maar ook pijptabak en sigaren, vanaf december 2012 verkocht worden in olijfgroene pakjes. Onder choquerende foto’s van mensen met mondkanker of afgestorven tenen wordt klein de merknaam vermeld, in één standaard kleur en lettertype.”
De rationale van PM is dat er niet is aangetoond dat de voorziene wet het gewenste effect zal hebben, namelijk, dat er ook minder zal worden gerookt. Ik vind dat een nogal opzienbarende stelling, omdat het volgens mij niet aan een marktspeler van enig signatuur is om te bepalen dat de effectiviteit van een wet moet zijn aangetoond voordat deze wordt geïmplementeerd. Ik dacht altijd dat een dergelijk oordeel het prerogatief van een parlement was.
Nog zo’n dijenkletser: ik zou – in het licht van PM’s bovengenoemde bezwaar – voor geen goud willen missen hoe de tabaksindustrie andersom een wet zou ondersteunen met de mededeling dat “zij zich in de voorgestelde reductie van het aantal rokende mensen en de daaraan verbonden vermindering van het aantal sterfgevallen door rookgerelateerde ziekten kan vinden omdat de werking van de maatregel voldoende is aangetoond” en daarom dus geen reden zou zien tot het aanvechten ervan bij de rechter. Het zou kunnen. Ik heb wel gekkere dingen gezien.
De macht van de tabaksindustrie wordt met de maatregel aanzienlijk beperkt, dat hebben ze bij PM goed in de smiezen. Dat is ook het doel van de wet. Het is best wel zielig dat PM haar belangen – i.c. het hebben van een dikke vinger in de wetgevende pap – op deze doorzichtige manier probeert veilig te stellen. Tenslotte blijven het drugshandelaren, zij het alleen wel van het soort dat zich in de loop van de geschiedenis altijd goed heeft ingedekt – net zoals de alcohol industrie. En deze drugshandelaren willen hun meuk door een rechter gesanctioneerd hebben zodat ze op de oude voet kunnen blijven doorverkopen? Hoe dik moet de plaat voor je kop zijn als je denkt dit met droge ogen te kunnen doen?
Ik vind het Australische initiatief bewonderenswaardig en zou het graag mondiaal overgenomen willen zien. Laat die tabaksindustrie de rambam maar krijgen. Mensen die willen roken doen dat toch wel, logo op een pakje of niet. Er is maar één nadeel aan deze zaak, en dat is dat de sigarettenverkopers een zeer saai winkelinterieur krijgen. Nu geven al die verschillende pakjes een gezellige decoratieve sfeer en dat is straks – als Australië een trendsetter blijkt – misschien wel voorbij.
