Ik moest even slikken bij het nieuws vanmorgen, want ik wist niet dat de halve-gare van dienst Horst Mahler – bij de rechtbank tijdens de RAF processen in de jaren 1970 – net zo’n sukkel kon zijn als die uiterst anarchistische Rotterdamse Red-Rat punks, die in 19zoveelen80 van de ene op de andere dag collectief neonazistische skinheads werden. Hoe principieel is dat voor een beetje stevige politieke affiliatie…? Geheel niet als je het mij vraagt.
Vandaag zie ik een tenenkrommend bericht over Horst Mahler, de advocaat van die RAF kneuters. Hij kon toentertijd met zijn grote anti-imperialistische bek de rechtbank haarfijn uitleggen waarom zijn RAF-protegés geen blaam trof voor hun bomaanslagen op Duitse burgers: het kapitalisme en het imperialisme hadden een niveau bereikt dat het gewapende verzet in de straten van Duitsland rechtvaardigde. Meneer Mahler nam daarbij zelf een uiterst links-radicale positie in en lieerde zich daarmee direct aan de RAF-leden die terecht stonden.
Tegenwoordig zit Horst Mahler echter aan de andere kant: die van extreem rechts. Hoe lang al weet ik niet, maar hij heeft asiel aangevraagd in Hongarije omdat hij bang is in Duitsland wegens zijn sympathieën problemen te krijgen. Hij is radicaal van zijde gewisseld en ontkent zelfs op aanvraag de holocaust. Hij moet vanwege dat laatste zelfs nog een deel van een 10-jarige celstraf uitzitten en hij heeft daar begrijpelijkerwijs geen zin in. Daarom is hij uitgeweken naar het oosten. Het is me vooralsnog niet duidelijk waarom Mahler juist voor Hongarije heeft gekozen. Hij had beter naar Rusland kunnen gaan, maar wellicht is het gesproken Duits daar een stuk minder. Boedapest ontkent ondertussen een aanvraag gekregen te hebben en stelt ook dat deze in geen geval zal worden gehonoreerd. Ofwel, meneer Mahler gaat binnenkort weer gewoon de bak in.
Het wordt daar gezellig voor hem. Ex-RAF-fers zullen er niet meer zitten, maar misschien wel een paar oud-DDR Genossen of hier en daar een criminele buitenlander. In beide gevallen heeft hij slechte kaarten. Mahler is niet alleen geswitcht van uiterst links naar uiterst rechts. Hij is – toen de RAF in de DDR bescherming genoot – ook nog eens STASI-informant geweest. Ik kan me niet voorstellen dat hij daarmee veel vrienden heeft gemaakt. Het zal een belangrijke drijfveer achter zijn landsvlucht zijn geweest.
Ik had al geen hoge pet op van die RAF-knakkers, maar nu is die club zo mogelijk nog een paar tandjes in mijn achting gezakt. Een radicale zijdewisseling, die nog wel zo breed over het politieke spectrum gaat, is wat mij betreft een indicatie van het feit dat het de RAF dahmals alleen maar om het geweld en het wetteloze leven ging.
En dan nog iets: elke boerenlul die een revolutionair en militant logo moet bedenken stopt daar een AK-47 (A.K.A. Kalasjnikov) in. De ontwerper van de RAF was kennelijk zo bijdehand niet. Die heeft – als ik het goed zie – een Heckler & Koch MP5 gebruikt. Dat was hét wapen van de Duitse politie en geïnspireerd op de Israëlische UZI. En dat terwijl de eerste lichting RAF-combattenten in Palestina op training ging. Hoe dom kun je eigenlijk zijn.
