Ze zijn er echt: mensen die denken dat de maanlandingen slechts een serie goed geplande en strak geproduceerde samenzweringen is geweest, die in het echt nooit hebben plaatsgevonden. In hun optiek wordt de mensheid al enige decennia meedogenloos in het ootje genomen.
Om precies te zijn gelooft de wereld volgens hen al vanaf 20 juli 1969 ten onrechte dat Neil Armstrong en Buzz Aldrin op die dag hun eerste voetafdruk in het maanse stof zetten. Het 40-jarig jubileum van het succes van de snoodaards die deze hoax hebben uitgedacht, is nog maar twee jaar weg. Ik hoop dat zij die met hun superieure intelligentie toch hebben doorzien dat de maanlandingen allemaal nep zijn geweest hierbij stil zullen staan.
Het moet toch een zeer verheffend en lucide gevoel geven om al zo lang beter te weten hoe het zit dan de rest van de grotemensenwereld. Ik heb dat zelf ook, maar dan met samenzweringen.
Er is namelijk – hoe kan het ook anders – een kleine complicatie met die wij-zijn-nooit-op-de-maan-geweest-samenzweringstheorie uit die notoir welingelichte kringen: vanaf de aarde zijn de resten van de maanlandingen namelijk voor iedereen te zien. NASA heeft er een filmpje van on-line gezet, wat ook de aanleiding voor deze aantekening is (want ik heb het hier eerder over gehad dacht ik). Ik raad echter iedere scepticus aan om zelf de controle uit te voeren. Het is daarbij wel cruciaal om geen confectie-telescoop te gebruiken, want daar zit tegenwoordig het beeld van de maan waarop de maanvoertuigen, de landingsmodules, de voetstappen en wetenschappelijke apparatuur te zien zijn, al in geprogrammeerd. Het is maar dat ze het weten, anders worden ze alsnog besodemieterd…
