Het regime van het nieuwe Irak gaat aan de wereld laten zien hoe geciviliseerd ze nu is geworden na enkele jaren bezetting door een U.S.A.-gedomineerde coalitie troepenmacht. Wat ze gaat uitvoeren is een zelfbevredigende vergelding om alsnog haar morele gelijk te krijgen voor de afgrond waarin het land terecht is gekomen na een jarenlange op frauduleuze gronden gevoerde burgeroorlog. Tariq Aziz – een van de grote intellectuele geesten uit het Irak van Saddam Hoessein – is ter dood veroordeeld en zal over 30 dagen worden geëxecuteerd door ophanging als zijn beroep tegen dat vonnis mislukt.
Ik kan me niet indenken wat de executie van deze man zou kunnen rechtvaardigen. Als je zijn baanstatistieken nagaat dan kun je niet anders dan tot de conclusie komen dat hij gezien moet worden als het laatste bastion tegen de toentertijd imminente catastrofe die zijn land aan het einde van het regime van Saddam Hoessein bedreigde. Zijn actieve diplomatie om Irak te redden van de ondergang en zijn stellingname tegen de Amerikaanse “overlevering van Irak aan de ratten”, zoals hij dat zo treffend heeft verwoord, wordt nu “beloond” met de doodstraf. En dan moeten we blijven denken dat het goed gaat in Irak?
Als de doodstraf is geïmporteerd in de nieuwe Iraakse rechtstaat, dan heeft dat land nog een hele lange weg te gaan. Kennelijk zijn ze daar het stadium van de geitenboer nog niet ontstegen. Hoe ironisch eigenlijk, dat dit moet gebeuren in het oude Mesapotamië, waar we ooit onze start als beschaving hebben gemaakt.
