…to the United States Constitution… moet ik er dan gelijk bij zeggen. Het is op dit moment, vanwege de vele vuurwapendoden die er te betreuren zijn, misschien wel het meest besproken artikel van de grondwet van de V.S..
Het artikel luidt als volgt:
“A well regulated militia being necessary to the security of a free state, the right of the people to keep and bear arms, shall not be infringed.” Wat zo veel betekent als “Een goed gereguleerde” militie, benodigd voor de veiligheid van een vrije staat, het recht om wapens te bezitten en te dragen, zal niet worden beperkt.”
Er staat dus expliciet niet dat: “Every Tom, Dick and Harry should be allowed to keep and bear fully automatic shotguns with huge ammo-clips, as to enable him or her to reek as much havoc as possible, in the shortest time possible, in the case of a shooting spree.…”
Dit ondertussen beruchte artikel werd federale wet op (ik dacht) 15 december 1791. In die tijd waren er nog geen snelvuurgeweren voor de particulier beschikbaar. De eerste serieuze kogelsproeier, die in praktijk zo ongeveer 400 kogels per minuut haalde, verscheen pas op het toneel in 1861 en werd voor” strikt” militaire inzet ontworpen door ene meneer Gatling. Een bruikbaar en draagbaar aanvalsgeweer met een hoge vuurcapaciteit zien we pas in de vorige eeuw opduiken, en ik denk dat we de eer aan de Bergmann MP18.1, de beruchte “Schmeisser”,” uit 1917 moeten geven.
Er zit nogal een verschil tussen de wapens ten tijde van de grondwetsvorming van de V.S. en dat wat er nu aan hardware te koop is. Ik kan me voorstellen dat die wetgevers misschien iets langer over dat tweede artikel hadden nagedacht, als ze zich gerealiseerd hadden welke wapens ze ruim 200 jaar later in de handen van de burgers zouden leggen. De Amerikanen* nemen, hopelijk tot vandaag als het goed gaat, het tweede artikel van hun grondwet heel erg serieus: ze tolereren geen beperking op het wapen dat gedragen wordt. Uiteindelijk is het gevolg dat de burger zich beter en zwaarder kan bewapenen dan welke wetshandhaver” dan ook. Wat voor een sukkel roept dat over zichzelf af? Ik ken de overwegingen die de opstellers van de grondwet bij hun tweede artikel gehad moeten hebben” niet, maar het zat er natuurlijk in dat het een keertje mis zou gaan; het kan, zoals het er nu staat, eenvoudig worden geïnterpreteerd als een vrijbrief voor de onbeperkte” (…not infringed…) proliferatie van alles wat schieten kan.
En zo is ook geschied. In de V.S. heeft de staat het monopolie op geweld opgegeven, ten koste van ondertussen heel erg veel doden. Alhoewel; ik moet mij iets matigen. De staat wordt gedefinieerd door (minstens) twee zaken: het monopolie op geweld en het” monopolie” op belastingheffing. Als de V.S. haar eerste monopolie hebben opgegeven” dan zouden zij volgens de regels der kunst ook geen (federale-) staat meer zijn. Het zal dus wel iets genuanceerder liggen. De V.S. hebben geen monopolie op het bezit van geweldsmiddelen maar hopelijk wel op geweld. Het is in ieder geval zo dat de burgers beschikken over een enorm vuurwapenarsenaal, dat buiten de controle van de staat ligt.
Het heeft geen enkele zin om te hopen op een beter verleden. Amerika zit nu met de gebakken peren. Het zal moeilijk zijn om de verworvenheden van de vuurwapenbezitters in te perken of misschien zelfs af te schaffen. Ik zie vandaag in het nieuws dat er hele volksstammen zijn die demonstreren voor hun recht om een wapen te dragen. En nog steeds hoor je dat vreselijk domme en tenenkrommende geneuzel dat “wapens niet gevaarlijk zijn, maar de mensen er achter” misschien” wel…”” Ja ja, het wordt gezegd alsof dat iets uitmaakt. Dat wapens speciaal zijn gemaakt om te doden, een exercitie specifiek uit te voeren door degene die het wapen vast heeft, schijnt collectief genegeerd te worden. Of wat te denken van” “Er sterven meer mensen door auto-ongelukken dan door vuurwapens…” Dat zou” elk gezond denkend mens toch moeten overtuigen van de noodzaak tot regulering van vuurwapens? Dat gebeurt met auto’s en het besturen ervan tenslotte ook. Dus vuurwapens zijn een uitstekende kandidaat voor eenzelfde behandeling. Deze wijsheid lijkt echter geen gemeengoed te zijn in Amerika.
Mij maak je niet wijs dat er om een zogenaamd onvervreemdbaar recht gedemonstreerd wordt omdat het een vrije staat garandeert. Er zijn wel meer zaken die een dergelijke garantie bieden en waarvan de gemiddelde Amerikaan, maar ook de gemiddelde Europeaan, waarschijnlijk het bestaan niet eens kent. (Teaser!) Ik denk dat we vooral te maken hebben met een ordinaire geilheid voor vuurwapens die gevoed wordt door onvervalste profiel-neuroses en heel veel kleine pieletjes. De sentimenten daar omheen zijn eerder onvervreemdbaar dan het recht om zich te bewapenen. Dat doet me trouwens ergens aan denken. Het recht om een auto te hebben ligt daar heel dichtbij en lijkt van” ongeveer” dezelfde orde te zijn. Echter, dat recht ligt gelukkig – in verband met een op handen zijnde verbod op particuliere, met fossiele brandstoffen gemotoriseerde voertuigen – voor zover ik weet in geen” enkele” grondwet verankerd. Van die auto’s komen ze in de V.S. straks dus nog gemakkelijker af dan van hun vuurwapens. Is dat wat!
*) Ik zeg hier wel “Amerikanen”, maar waarschijnlijk heeft een grote meerderheid van de bevolking absoluut de buik vol van die vrije wapens; vooral zij die zelf” betrokken” zijn bij een van de vele schietpartijen en moorden die er ondertussen gepleegd zijn. Ik kan slechts met deze mensen meevoelen, in de hoop dat ze ooit een keer wijs worden daar in dat grote, logge en achterlijke Amerika, dat zo onder het juk zit van een kleine, machtige minderheid van hele vermogende, hele invloedrijke en tegelijk hele asociale mensen.
