Ik kan mij zeer goed vinden in de verzuchting van Kapitein Kathryn Janeway van de U.S.S. Voyager: “I HATE temporal mechanics…!”
En inderdaad, het is een “bitch” – als ik er ooit een gezien heb. Tijdreizen lijkt een sciencefiction hobby te zijn die we vooral niet in het echte leven gaan tegenkomen. En dat is maar goed ook, want ik wil niet weten wat de gevolgen zouden zijn als ik in staat was om naar het verleden terug te gaan – om daar wat zaken recht te zetten, als het ware. De toekomst zal niet veel beters in het verschiet hebben, anders dan een deprimerend weten wat het leven gaat brengen en wanneer. Het uitzoeken van de lotto-cijfers van volgende week zou nog de minst schadelijke actie zijn.
Even terzijde: ik stel me zo voor hoe het binnenhoofd van iemand op death row volledig van de kaart gaat op het moment dat hij of zij hoort wat de datum van executie zal zijn. Weten wanneer je gaat sterven lijkt me een buitengewoon verwarrende gedachte.
Academia meldt dat de tijdreisbeperking voor de stervelingen als wij zal blijven bestaan… voor nu. Want het lijkt erop dat er onderzoekers zijn die denken dat dit niet voor informatie geldt. Informatie zou wel eens in staat kunnen zijn om heen en terug in de tijd te reizen – met wat hulp uiteraard. Het vehikel van keuze: de Large Hydron Collider, de grootste cyclotron ter wereld en het toneel van de verwoede zoektocht naar het Higgs-boson.
Ik zou best wel wat beter onderlegd willen zijn in de theoretische fysica, maar dat zit er helaas niet meer in. Ik weet dat omdat ik na 20 jaar lezen over kwantummechanica nog maar heel weinig van die materie begrepen heb (…har har…). Ondertussen heb ik wel door dat het Higgs-boson cruciaal is voor ons begrip van het fenomeen “massa” in elementaire deeltjes. Het idee is dat dit deeltje massagevend is, en als we het niet vinden zijn we wat dat betreft mooi in de aap gelogeerd. We kunnen onze modellen van het universum dan geheel opnieuw gaan bedenken omdat we dan waarschijnlijk allemaal niet hebben begrepen hoe het echt zit.
Echter, ook als we het Higgs-boson wel vinden hoeft het niet alleen zaligmakend te zijn. Het zou zomaar kunnen dat tegelijkertijd het zogenaamde Higgs-singlet ontstaat, waarmee informatieoverdracht over de grenzen van onze tijd mogelijk wordt. En of we daar nu blij mee moeten zijn? Voor wie het kan wegkrijgen is er wel wat geinig leeswerk over voorhanden.
Het is toch wel spannend, al dat gepruts met die mini Big-Bang’s in de bergen van Zwitserland. Er waren al aardverzwelgende zwarte gaten aangekondigd, maar die zullen er niet zijn. Dat is pure zwartkijkerij als je het mij vraagt. En als mocht blijken dat ik daar toch naast zit, dan is er in ieder geval niemand meer die me daar achteraf op kan aanspreken.…
