Enigszins weggestopt op pagina 16 van mijn krant van vandaag staat het bericht dat de ultra-orthodoxe joden (UOJ) in Israël ook onder de dienstplicht gaan vallen. Ik vind dat een uiterst positief bericht. Mijn vorige aantekening had ook al een strekking van een afnemend theocratisch klimaat op plekken waar je dat niet zou verwachten en deze hoort toch onmiskenbaar in dat zelfde rijtje thuis.
De UOJ zijn vooralsnog altijd praktisch uitgesloten” geweest van de reguliere dienstplicht in Israël. Daar moeten alle jongeren vanaf hun 18e verjaardag het leger in. Voor twee jaar nog wel. De UOJ kunnen echter probleemloos weigeren en worden daarvoor niet vervolgd. Het is mijns inziens toch een beetje eigenaardig, dat de groep mensen die het land het meeste destabiliseert daarvan de minste lasten draagt. De UOJ bewapenen zich wel en verdedigen hun illegale enclaves in Palestina dan wel met dodelijk geweld. Maar ze zien kennelijk geen reden om zich kamerbreed voor de natie in te zetten door ook in het leger te dienen.
Vanuit mijn perspectief ziet het er uit als autistisch verzet tegen de redelijkheid. Anderzijds verwacht ik van religieuze fundamentalisten ook geen ratio. Echte consequente ratio verhindert namelijk het geloof in een god en dat laatste zit er natuurlijk absoluut niet in bij die gepijpenkrulde gasten.
De opheffing van de uitzondering van dienstplicht moet nog handen en voeten krijgen. Het is niet waarschijnlijk dat er binnen afzienbare tijd ook echt zo’n reli-krullenbol in het cachot verdwijnt omdat hij de groene baret niet wil dragen. (Zou het haar teveel in de war gaan?) Daarvoor hebben de rabbijnen, net zoals het geval is met de” ayatollah’s” in Iran, nog teveel te zeggen in Israël. Met een dergelijk machtige minderheid, die in weerwil van de realiteit van vandaag nog steeds voor vol wordt aangezien, gaat het niet gebeuren dat er een veroordeling komt voor de persistente weigeraars uit hun midden. Want er is nog iets anders aan de hand. De UOJ vinden zichzelf zodanig uitverkoren door god, dat ze er ook echt van overtuigd zijn dat ze niet subject zijn aan de” wereldlijke” wetten en regels van redelijkheid en” billijkheid. En ze zijn bereid hun uitzonderingspositie tot in de eeuwigheid te beschermen, desnoods met geweld tegen hun eigen landgenoten.
Het gewone volk, dat seculier is maar wel gelooft in de staat Israël, maakt zich buitengewoon druk over het onrecht in de dienstplicht en ziet hun religieuze medebroeders dan over het algemeen ook als sociale parasieten. Maar dat helpt niet echt. Ik zie, eigenwijs als ik ben, echter licht aan het einde van de tunnel. Als het religieuze dictaat van de UOJ eindelijk gebroken wordt en het begin daarvan lijkt nu te worden gemaakt, dan zou het kunnen dat de natie langzaam gaat inzien dat het de UOJ zijn die het land Israël kapot maken. Het zou goed zijn als de UOJ daar zelf voor op de blaren moeten zitten in plaats van hun seculiere leeftijdgenoten die patrouilleren” door de bezette gebieden. In het Engels: That will be the day.….
Nog wel even dit: ik ben niet voor” militarisme” en geweld maar wel tegen” religieuze” arrogantie. Ook vind ik het ongehoord dat jonge mensen in Israël hun leven moeten wagen omdat er mensen zijn die zichzelf beter vinden dan de rest van de mensheid en op” grond” daarvan schaamteloos imperialisme bedrijven. Het is niet meer van deze tijd dat ze daarmee wegkomen.
