Het wordt een traditie om in dit notitieboekje de zonnewende aan te geven. En er komt er gelukkig weer eentje aan, want ik verstook volgens mij erg veel stroom voor mijn huislicht op het moment. De tijd die er zit tussen het openen en het weer sluiten van de gordijnen is momenteel ook heel kort. Ik ben er dus wel klaar voor.
Dat treft, want we worden dit jaar extra verwend. Deze winter hebben we namelijk een hele speciale wende, want hij vindt plaats op 21 december 2012 om 11:11 uur. Daarmee hebben we een dubbel gekkengetal te pakken, dus dat kan haast geen toeval zijn.
Wat ook geen toeval is, is de gekte rond het einde der tijden dat ook op de 21e moet plaatsvinden. Ik heb daar niet meer over te zeggen dan ik al gedaan heb, maar toch: De apocalyps valt dus samen met de zonnewende. Dat is gemakkelijk te onthouden zo. Verder wil ik geen al te grote domper op de feestvreugde zetten, maar het wordt wel een hele drukke dag zo te zien. Alhoewel, één dingetje wil ik wel noteren, en dat is dat het einde der aarde niet hetzelfde is als het einde der tijden. Het universum kan namelijk best zonder een onbetekenende zandkorrel als ons planeetje. Als wij opgaan in rook dan heeft niemand anders dan wij daar verder iets van; dus de rest van het universum al helemaal niet.
Het wordt wat moeilijk om een geinig ritueel rond die koffietijd van 11:11 te doen, want dat valt op een vrijdag en dan ben ik aan het werk. Dat wordt dus niet dansen rond het vuur in mijn schaarse kleed. Toch zal ik er bij stilstaan, want ik zie ik het lengen der dagen met grote gretigheid tegemoet. Het humeur van mijzelf en de mensen om mij heen wordt er namelijk een stuk beter van. Het einde van deze korte dagen is eigenlijk het begin van het einde van het wintergezeik en gezeur; en wellicht ook van die notoire depressie die veel mensen in deze donkere tijden plaagt. Zelf heb ik gelukkig geen last van het laatste, maar ik zie graag wat meer vrolijkheid in de mensen om me heen.
