Het is een vaak gehoorde analyse van de gemiddelde anti-drugs-bijdehand: wiet roken leidt tot harddrugsgebruik. Het klinkt bijna plausibel, vooral als je door je oorharen heen luistert, maar het is in feite kut met peren vergelijken. Fietsen leidt volgens diezelfde gammele rationale namelijk tot autorijden.
De meeste hard-drugsgebruikers hebben wel eens geblowd en vrijwel alle automobilisten hebben gefietst. Het één leidt echter niet tot het ander. Zowel het gebruik van hard-drugs als autorijden zijn behoeftes en gedragingen die autonoom ontstaan omdat ze beschikbaar zijn en omdat er een vraag/behoefte/business-case is die ervoor zorgt dat iemand het gaat regelen voor de markt.. So far, so good dus.
Het produceren van auto’s die niet gevaarlijk zijn voor mens, dier en milieu lijkt schier onmogelijk omdat de industrie een dikke vinger in de legislatieve besluitvormingspap heeft. Daarom zit er nog steeds een stuur in die dingen – of zelfs af en toe een versnellingspook – en verstoken ze nog steeds fossiele brandstof en is de gereden snelheid nog steeds een keuze. Dat kán tegenwoordig allemaal anders, mét positieve milieu- en veiligheidseffecten. Maar toch; het zal voorlopig niet gebeuren. De zelfverklaarde sportieve, professionele bestuurder zal voorlopig nog worden uitgerust met handbediende stinkmachines die veel te hard kunnen rijden.
We erkennen zowel privacy als keuzevrijheid als het om autorijden gaat; een exercitie bij uitstek die bij ondeskundige executie levensgevaarlijk is. Bij het gebruik van genotsmiddelen zijn we daarom minstens hypocriet in onze wetgeving en aanpalende handhaving, want daar respecteren we die privacy en keuzevrijheid voor geen meter. Ver uitwijden zal ik niet, want dat heb ik hier al vaker gedaan, maar het is toch gek dat we kunnen drinken en roken maar niet vrij kunnen blowen of slikken. Het creëert een gevaarlijke, onwenselijke situatie, die voor cowboys zonder scrupules de deur wagenwijd opengooit om op de markt te zetten wat ze willen. Het productieafval, dat minstens even gevaarlijk is als besmette drugs, wordt gelaten als dank.…
Alle problemen rond het gebruik en de productie van XTC – of zuiverder: MDMA – lossen op als sneeuw voor de zon als het goedje gelegaliseerd wordt. Ik ben dus blij met het bericht in De Volkskrant van vandaag, waarin Groen Links precies dát voorstelt. Het zou veel gezondheidsproblemen en afval in de natuur voorkomen. Gaat het daarom wat worden? Dat blijft de vraag, omdat het gemoraliseer van rechts tot nu toe zwaarder weegt dan praktische (of andere) bezwaren rond de illegaliteit van drugs. Ik vraag me daarom wel eens af of die dwarsliggende politici worden ingefluisterd door drugscriminelen die hun markt willen beschermen. Vooral bij XTC-boeren kan ik me dat goed voorstellen. De productie daarvan is simpel en goedkoop en de marges zijn navenant gigantisch. Wie zou dat nou kwijt willen…?
Evenwel, de meningen verschillen aanzienlijk:
