Het nieuwe jaar is definitief begonnen. Vier dagen na mijn afscheid van dat vermaledijde FaceBook voel ik me zo relaxed, dat ik er bijna campagne voor zou gaan voeren onder mijn vrienden. Ik kijk nog maar een fractie” van de vroegere” tijd op mijn “device”, omdat ik niet meer nieuwsgierig kan zijn naar dat wat mijn contacten nu weer gedeeld hebben. En e‑mail kan altijd wachten.* Dat scheelt een enorme hoeveelheid tijd kan ik mijzelf verzekeren. En ik voel me weer als vroeger,” helemaal los van mijn omgeving, ongecontroleerd, niet in de gaten gehouden met behulp” van de door mijzelf gegenereerde stroom van digitale broodkruimels. Ik ben voor het” grootste deel van de sociaaldigitale populatie in mijn omgeving onzichtbaar geworden. Mijn “ancien ami Robert”” omschreef me al als de Jim Jones van FaceBook. Dan heb ik het toch goed gedaan denk ik; in ieder geval bloedloos.
In mijn vorige bericht” verwachtte ik nog een nieuw account aan te gaan maken voor authenticatiedoeleinden, maar ik ga daar denk ik ook van afzien. Ik kan daar iets anders voor gebruiken, bijvoorbeeld het toch aan mijn devices vastgespijkerde Google-account, dat dan wel niet super veel beter is dan FaceBook, maar toch een heel stuk minder dominant en opdringerig. Ik ben er bijvoorbeeld niet als “vriend” op actief en mijn vrienden al helemaal niet. De veel geringere populariteit is een regelrechte verademing. Een G+ kun je heel goed negeren, je kunt ermee authenticeren op allerlei platforms die ook FaceBook pakken, maar” je kunt het zoals gezegd vooral ook heel goed links laten liggen.
Maar waar het toch om begonnen is: ik heb ondertussen van de meeste mensen van interesse wel door waar ze hun eigen ding doen, op I‑Net of daarbuiten en ik word vooral niet meer geterroriseerd met al die gedeelde smart en vreugd van af en toe zeer twijfelachtig kaliber of hoog interessantdoenerij-gehalte. Ofwel, ik kan me hier weer vertonen zonder verleid te worden tot een FaceBook-run die me alleen maar irriteert. Voor wat het waard is: ik kan dit echt iedereen aanraden. De gedachte is toch al populair, want al mijn vlees-en-bloed kompanen hebben al aangeven met het idee” te spelen om FaceBook voorgoed te verlaten.
De concentrator waarnaar ik op zoek was heb ik ook gevonden; eentje die zelfs een publieke pagina kan vertonen als je het dan echt niet laten kunt. De naam:” NetVibes.
*) Ik ken zelfs mensen die e‑mail standaard pas na een dag beantwoorden en nooit direct. Zo weet iedereen dat ze zich door niemand” laten opnaaien. Ook dat” is een aantrekkelijk idee…
