Vandaag wordt volgens de statistieken de 7 miljardste burger op deze planeet geboren. Dat zal waarschijnlijk plaatsvinden in India, maar echt zeker zullen we dat natuurlijk nooit weten. Dat is straks bij nummer 8 miljard misschien anders, omdat dan iedereen wel van een digitaal volg-chipje voorzien zal zijn – net zoals de Kliko vuilnisbakken buiten op de stoep die tegenwoordig hebben.
Er is al erg veel geschreven over het idee dat we met teveel mensen op deze aardbol komen te zitten. Dat idee klopt nu ook, want de ecologische voetstap die we met z’n allen hebben wordt ten eerste per individu steeds groter. Maar het worden er dus ook steeds meer. En zoals we allemaal ondertussen wel weten, kan deze planeet nooit de grondstoffen opbrengen voor een almaar groeiende wereldbevolking met een steeds maar oplopend welvaartsniveau. Ik geloof dat we op dit moment eigenlijk 3 aardes nodig hebben om in alle burgerlijke welvaart te kunnen voorzien, maar daar wil ik van af zijn.
Dus wat nu? De bevolkingsgroei inperken is ingewikkeld. Wie gaat er bepalen wie zich mag voortplanten, waarom en waar? Dat is op zijn minst bijzonder lastig vast te stellen in een wereld waarvan je ook wilt dat die democratisch is. Dus dat zal niet haalbaar zijn. Maar wat dan? Gaan we als spreekwoordelijk Lemmingen op weg naar een zekere afgrond? Als ik me aan een voorspellinkje waag, dan zal het er wel op neer gaan komen dat we onze bevolking zullen laten groeien, maar dat we daarvoor paal en perk moeten gaan stellen aan de individuele aanspraak die een mens kan maken op de natuurlijke – en onnatuurlijke – grondstoffen en producten.
Eigenlijk in het heel kort gezegd: er zal wel een energiequotum komen voor elke wereldburger, waarin vast wordt gelegd – en bewaakt – of er nog vlees gegeten wordt, hoeveel trans-Atlantische vluchten er nog toegestaan zijn en hoe ver er van het werk gewoond mag worden. En daarmee wordt in het voorbijgaan de historische scheefgroei tussen de continenten misschien nog wel een beetje rechtgetrokken ook. Dat zou wat zijn. De techniek bestaat al. Mijn Kliko weet al hoe het moet.
Het klinkt wat radicaal allemaal, wat hier boven staat, maar ik denk dat we binnen enkele decennia een dergelijke “Maximale Ecologische Uitbuitings-index” (MEU-iX) voor alle wereldbewoners hebben vastgesteld, die hen vertelt hoeveel druk zij op hun ecosysteem mogen zetten. Ik wil verder geen slapende honden wakker maken, maar als iemand iets beters weet, dan houdt de hele wereld zich warm aanbevolen.
