Waaraan denk je als je deze foto ziet? Misschien aan twee innige vrienden die net uit hetzelfde bed zijn gestapt en elkaar een goede dag op kantoor toewensen? Ik doe dat misschien wel, al was het alleen al voor de lol.
Ondanks het erg hoge Danny de V. te H. gehalte van Berlusconi’s gezicht, is er misschien toch wel echt iets gaande tussen hem en Gadaffi… Het zou zo maar kunnen. Mij verbaast in ieder geval helemaal niets meer.
Ik gun het ze wel, moet ik zeggen. De druk van het landleiderschap moet enorm zijn, en een verzetje is dan toch het minste wat je mag hebben, of niet soms? Geen buitenissigheid lijkt dat echelon vreemd te zijn als je de tamtam moet geloven. Wat zou die vlieg op de muur eigenlijk meekrijgen?
Mo: “Werkze, Benny, en kijk je uit op kantoor met al die loslopende meiskes? Je weet dat ik erg jaloers ben. Ik wil niet hebben dat ze de hele tijd aan je zitten te plukken en te plakken. En andersom trouwens ook niet, hoor je me?”
Benny: “Dank je, Mo. Ik zal het doen. Maar wat die wijffies betreft; het is wel de beste dekmantel op het hele noordelijke halfrond voor onze relatie. Met mijn reputatie komt echt niemand op het idee dat wij iets met elkaar zouden kunnen hebben… Zou je dat in gevaar willen brengen? Alles hangt af van de schunnigheden die ik mij dagelijks met de dames om mij heen veroorloof. Hoe zichtbaarder hoe beter. Jij moet alles stiekem in die tent van je doen… of onder die kaftan. Heb je trouwens wel een onderbroek aan? Je prikt zo…”
Mo: “Oké, oké, je hebt je punt gemaakt. Als wij ooit gesnapt worden dan kan ik mijn Pan Arabische Keizerrijk wel vergeten. Waarschijnlijk kom ik er dan niet vanaf met een simpele steniging… Misschien is het slim om Mahmoud alvast te paaien voor het geval dat zijn Gardisten hier aan het rondneuzen zijn. Heb jij misschien nog wat nucleairs rondslingeren?”
Benny: “Hmm, wat je zegt. Een goede voorbereiding is het halve werk, is mijn motto. Ik zal eens gaan polsen bij een van mijn ministers. Misschien kan ik nog wat vakantiefotootjes op laten duikelen, dat praat wat makkelijker. Trouwens, bij ONS is het normaal om aan VROUWEN te zitten. We hebben namelijk een chronisch tekort aan schapen en geiten. Bovendien is gesodemieter met dieren zo ongeveer het enige waarvan ze echt vies zijn in mijn katholieke vaderland. Althans, ik heb het tegendeel nog niet vernomen uit het Vaticaan. Misschien is er toch een reden waarom ze “priesters” ook wel “herders” noemen… Hmm, nog nooit zo over nagedacht eigenlijk. Ik ben benieuwd wat er nog in die doofpot zit… Maar dit terzijde; laat mij dus maar lekker aan de bipsen van dat dames-spul zitten. Dat vinden ze helemaal niet erg… Het legt ze tenslotte ook geen windeieren, mag ik daar wel aan toevoegen. Het is dat de pers zo moeilijk doet, anders had ik nog veel meer kunnen uithalen.”
Mo: “De pers? Maar ik heb jou toch onze interne cursus “Media Voor Beginnende Dictators” voor je verjaardag gegeven? Ben je daar alweer voor gezakt? Waarom NU weer.…?”
Benny: “Heel simpel, Mo. Ik kan het niet laten om het betere smeerwerk met geld te doen, terwijl ik op dat examen van jou een pistool moet trekken en om mij heen moet gaan schieten. Dat gaat me toch nèt iets te ver. Als ik uit Calabrië afkomstig was geweest, dan had ik daarmee geen probleem gehad. Maar ik kom uit Milaan, capiche? Daar gebruiken we geciviliseerde methodes, zoals omkoping, chantage en ouderwets nepotisme. Niet dat geschiet en gemartel zoals jullie dat hier doen…”
Mo: “Kijk toch maar uit, schat. En die pers van jou krijgen we er nog wel een keer onder. Misschien moeten we die geheime dienst in Italië eens wat oppeppen, denk je niet? Wat wil je trouwens eten vanavond? Ik heb wel iets met verse testikels in gedachte…”
Benny: “Haal zelf maar even wat uit de vriezer. Ik ben vanavond niet thuis. Ik heb een afspraakje met Hilly, en die verwacht dat ik blijf slapen. Anders kan ik wel fluiten naar mijn VN-secretariaat straks, en dat kunnen we niet hebben, wat? Het is onze enige kans om jou ooit uit het verdomhoekje te krijgen… Dat doet me trouwens ergens aan denken: heb jij nog iets van Obi-Wan Baraccus gehoord? Jij had toch nog wat las-tips voor Hem voor in de Mexicaanse Golf? We moeten snel zijn, want erg lang ga ik het niet meer uithouden bij die Spaghetti’s… en Zijn steun hebben we hard nodig.”
Mo: “Ik bel Hem zo wel even. Hij kan wel wat opbeurends gebruiken. Misschien heeft Hij nog wel een bestemming voor een paar van mijn oude tenten in dat New Orleans van Hem. Het schijnt dat ze daar nog wat woonruimte tekort komen. Wat spreken ze daar trouwens, Frans?”
Benny: “Sorry Mo, dat weet ik niet. Ik spreek alleen maar Italo-Achterhoeks. Maar liefje, ik moet nu echt gaan.… Doewie.…”
Mo: “.…”
