Deze kan ik niet laten lopen. Ik teken voor dit weekeinde het volgende kort (geciteerd en geparafraseerd) aan:
“Dit is Ishtar: uitgesproken als “Easter” – het Nederlandse Pasen. Pasen was oorspronkelijk de viering van Isthar, de Babylonische en” Assyrische” godin van de seks en de vruchtbaarheid. Haar symbolen – de eieren en de haas – waren (en zijn) daarvan de symbolen.” Eieren en hazen hebben dus niets met de wederopstanding van Jezus te maken. Nadat keizer Constantijn – ergens vlak na het jaar 300 – had besloten om zijn rijk te kerstenen, werd het paasfeest omgedoopt tot de viering van Christus. Maar in den beginne is Pasen dus eigenlijk een seksfeest”
Zo, dan weet ik nu ook gelijk wat een Paas-ontbijt is; namelijk: ik stuur mijn kinderen ’s ochtends de hort op om eieren te gaan zoeken,” zodat ik samen met mijn betere helft een rustig Pasen kan vieren. De tijd die me gegund is, is omgekeerd evenredig aan de vindbaarheid van de eieren. Dat heet: ik moet ze goed verstoppen dus, die dingen…
Normaal ben ik geen vriend van antieke vieringen en godinnen, maar voor deze maak ik graag een uitzondering.” Dus wens ik mijzelf maar ook alle andere mensen een paar bijzonder” genoeglijke” feestdagen toe.… En ik heb ook gelijk een mening over de verwijzing naar die bloemen door de paus. Bloemen zijn namelijk hét symbool van vruchtbaarheid bij uitstek. Zonder bloemen geen vruchten, dat weet iedereen, ook de bijtjes. En nu ik er over nadenk: die pausen zijn eigenlijk veel grotere smeerlappen dan ik me altijd gerealiseerd heb. Het blijven gewoon pastoors, die dan niet aan de deur, maar wel tijdens het Urbi et Orbi ongegeneerd hinten op een fikse vrijpartij – met gewenst nageslacht natuurlijk. En hoe doet zo’n paus dat? Nou, zo dus: “Bedankt voor de bloemen…”
