Het leven is niet makkelijk voor een volk dat zich door god uitverkoren voelt en zich daardoor ver boven de normale stervelingen verheven waant. Het brengt in ieder geval een hoop praktisch gezeik met zich mee. Bijvoorbeeld wat je wel of niet mag eten, hoe dat voedsel moet worden klaargemaakt, waar, wanneer en door wie; en hoe je de vleesleverende dieren aan hun einde moet helpen.
Ik maak me sterk dat de joodse geloofsregels de meest geëlaboreerde en uitgebreide op deze planeet zijn. Volgens mij hebben die snuiters voor werkelijk alle facetten van het dagelijkse leven wel voorschriften en procedures in hun heilige boeken met dictaten staan. Die gaan niet alleen over eten natuurlijk, maar bijvoorbeeld ook over seks en huisvesting en waarschijnlijk ook over hoe je met je vijanden in de strijd moet omgaan.
De indicatie die ik krijg na enige studie op het bovenstaande topic, is dat de joodse toch wel de meest rigide religie is die er rond die speculatieve fabel van Abraham is gevormd. Joden zijn volgens mij veel strakker in de leer dan de christenen en zelfs de moslim verdenk ik van meer flexibiliteit dan de joden.
Wat de seks betreft hebben ze het overigens wel goed voor elkaar. De joden accepteren een goede en regelmatige wip als een noodzakelijk iets in het leven van elke volwassen man. Hoe ze het met vrouwen regelen weet ik niet zo goed. Maar in verband met dat eten van ze heb ik nog wel iets aan te merken. Ik heb hier eerder wat woorden aan vuil gemaakt, maar toch: dat onverdoofde slachten van die koosjerikken – en ook die halalisten trouwens – zit me niet lekker. Zeker niet nu het door de Nederlandse overheid op de rol staat om te worden toegestaan.
Het officiële gedogen van deze dierenmishandeling weerhoudt een rabbinale rechtbank* in dit land er niet van om toch nog iets te zeiken te hebben. Het slachtvoorschrift vanuit de overheid zegt straks dat een dier, dat niet binnen 40 seconden dood is omdat de slager van dienst staat te prutsen, alsnog moet worden doodgeschoten door een dierenarts. Het probleem van de rabbinale rechtbank bestaat hieruit dat dit dier – dat dan alsnog anders geëxecuteerd wordt dan met een mes – niet kan worden gegeten door joden omdat het niet koosjer is. Het is dan namelijk niet ritueel geslacht. DUS gaat de rabbinale rechtbank niet akkoord met het convenant zoals het er nu ligt.
Waarom verbaast het me niet dat dit gremium van joodse badgasten alsnog moeilijk aan het doen is terwijl ze hun gruwelpraktijken gewoon mogen doorzetten? Omdat ze door god zelf zijn uitverkoren om dat te doen natuurlijk; waar ze zich ook bevinden. Het is op grond van dezelfde eenzijdige regel van bijzonderheid dat ze alles doen wat andere fatsoenlijke naties nalaten – bijvoorbeeld een land inpikken en dat vervolgens met geweld en terreur verdedigen.
Wat is het leven toch goed als je je kunt blijven beroepen op zo’n status aparte terwijl we in deze tijd toch beter zouden moeten weten dan dat er ergens een god zou rondhangen die bijzondere rechten zou uitdelen aan een stelletje willekeurige woestijnbewoners. Als het allemaal niet zo in en in triest was, dan was deze joodse claim toch een aardige dijenkletser geweest.
*) .… een rabbinale rechtbank, is dat zoiets als een sharia raad? Ik ben benieuwd wat die van het convenant zou vinden…
