Net zoals alle burgers en buitenlui in Nederland heb zelfs ik wel eens te maken gehad met de sterke arm der wet. Dat was meestal op straat, op een incidenteel iets te gezellig geworden feestje of tijdens een bijeenkomst van die speciale” interessegroep” waar ik mij wel eens onder begaf. En hoe het ook zij, elke keer was ik achteraf toch wel weer blij met de gedragen koelte waarmee oom agent hier in dit land zijn werk pleegt te doen.
Ik heb vaker deze dienstverleners vervloekt in alle toonaarden, en vaak was dat uit frustratie omdat “mijn geval” natuurlijk zo anders was dan normaal, dat de bekeuring die mij werd uitgereikt uiteraard geheel onterecht was. Maar toch ben ik altijd wel tevreden over het niveau dat onze politiemensen hebben. Het zijn geen academische hoogvliegers, en dat willen ze waarschijnlijk ook niet zijn, maar ze zijn algemeen ontwikkeld, kunnen lezen en hebben een voor hun verantwoordelijkheidsniveau gepaste zelfbeheersing (en moed, moet ik erbij zeggen…). Hoe anders is dat straks in Aghanistan, waar “wij” politiemensen moeten gaan opleiden.
Stel je voor, dat oom agent hier op straat nauwelijks zou kunnen lezen en na een paar luttele weken training met een groot geweer de staat op wordt gestuurd – zo vers uit een of andere zandhoop getrokken – en in jouw wereld de wet gaat handhaven. Zou jij je nog veilig voelen op staat? Ik zou subiet bescherming gaan zoeken bij de eerste de beste penoze-baas.
