Eindelijk zie ik weer eens een goed spannend verhaal in de krant staan. De Israëlische geheime dienst Mossad heeft begin jaren 1980 een duikschool gerund aan de kust van Sudan, waarvandaan een clandestiene evacuatie-operatie werd gevoerd voor Ethiopische joden. Enigszins gekieteld door mijn recente kijkgedrag op NetFlix (Blacklist etc.) spreekt dit verhaal aardig tot mijn verbeelding.
Bovendien heeft mijn favoriete satirist Sacha Baron Cohen een nieuwe serie opgetuigd met de naam “Who is America”, die een werkelijk geniale en geheel naar zijn beproefde recept tenenkrommende analyse van de Amerikaanse samenleving onder Trump laat zien. Hij begint steevast met de opmerking dat “…I was NOT and operative of the Mossad for 15 years…” en maakt vervolgens genadeloos gehakt van zijn nietsvermoedende opponent.
Cohen maakt geregeld zeer barre grappen over joden, iets wat hij zonder meer kan maken, omdat hij er zelf eentje is.* Nu sneert Cohen naar wat waarschijnlijk de meest beruchte geheime dienst op deze planeet is. Als ik de “feiten” die ik ben tegengekomen over deze bijzondere club van geweldsspecialisten in mijn achterhoofd houd, dan zou ik mij persoonlijk toch wat meer gedeisd houden geloof ik. En als ik dat met mijn eigen observatie van deze mensen doe trouwens ook. Ik heb in mijn tijd meerdere malen met dit slag te maken gehad op hele verschillende plekken van de wereld, en er broeit toch altijd enige voorzichtigheid op mijn achtergrond; ook als “ze” buiten dienst zijn.
Dat ik op mijn hoede ben is niet voor niets. Die Mossad-gasten lijken onverschrokken te zijn, iets waarop ze waarschijnlijk ook worden geselecteerd. Neem deze “Underground Railroad”, die eigenlijk een “Overwater Shipping-lane” was, waarmee joden uit het door Moslims geregeerde Sudan geëvacueerd werden. De Mossad-operatives moesten doen alsof ze surfers, duikinstructeurs en ander personeel van een luxe-resort waren, terwijl ze ondertussen met gevaar voor eigen leven mensen wegsmokkelden over de Rode Zee. Ik zou het niet gedurfd hebben. In die tijd was Sudan geen vriendelijk land om als spion gepakt te worden, zeker niet als joodse spion. Een standrechtelijke executie op een zaterdagmiddag – tussen een gezellig winkelend publiek op een plein in” Khartoum – was bij een eventuele ontdekking toentertijd de meest waarschijnlijke afsluiting van de missie geweest. De heiligheid van het (menselijke) leven betekent namelijk niets voor veel Moslim-staten, ook voor Sudan niet. Dat is me al vaker opgevallen. Toch weerhield dat hele onfijne vooruitzicht deze agenten niet om hun geloofsgenoten te helpen. Je kunt zeggen wat je wilt over Israël en de Mossad, maar ik heb hier toch buitengewoon veel respect voor.
Voor de liefhebbers staat hieronder de folder van het resort. We gaan er meer van zien want er wordt een film á la “Schindler’s List” (1993) van gemaakt, met een van mijn favoriete acteurs Ben Kingsley. Volgens mij wordt dat een authentieke aanrader.
*) Even een intermezzo: in diezelfde lijn veroorloof ik mijzelf een bijzonder grote waffel te hebben over allochtonen – én autochtonen – en vind ik de dociele manier van discrimineren die de Nederlanders bezigen meestal toch wat amateuristisch overkomen. Minderheden – vooral onder elkaar – zijn daar veel beter in. Dat weet ik uit jarenlange ervaring. Die laten namelijk geen spaan heel van elkaar (en van “die Nederlanders)”…
