Waarom weet ik niet zo goed, maar sinds ik een Petito Bambino Fiasco was wordt er al gefantaseerd over vliegende auto’s. Nu kan ik me nog voorstellen dat het in de tijd dat ik jong, onbezonnen en naïef was – zo’n 100 jaar geleden – een haalbare kaart leek. Maar als ik nu naar de dagelijkse grid-lock kijk die zich op de Nederlandse wegen afspeelt, dan weet ik het niet zo goed meer.
Ik stel me voor hoe de wereld er volgens (onder andere) Uber in 2020 moet uitzien. Niet alleen rijden er overal auto’s rond die geen bestuurder meer nodig hebben, ook vliegen er dan drones met pizza’s, boeken en mensen door de lucht. Noem mij een Pietlut, maar hoe moet dat Uber-Haupt goed gaan? Extrapolerend van de huidige autodrukte op de snelwegen en in de steden – een situatie die zeer naarstig wordt gemanaged – lijkt het me geen goed idee om iedereen zomaar het luchtruim te laten kiezen. Want wordt er voor deze toekomstvisie ook een integrale luchtverkeersleiding ingericht? Ik denk dat we niet zonder kunnen, maar gaan die tech-spelers, die nu staan te trappelen van ongeduld, daar wel op wachten?
De eerste ongelukken met zelfrijders zijn al gebeurd. Er zijn zelfs doden bij gevallen. De eerste pizza is waarschijnlijk ook al uit de lucht gekomen. Hoe wordt dat straks als er mensen gaan rondvliegen? Vooral als ze nu zo’n sportieve rijstijl hebben, kan het wel eens gaan kraken in de lucht. Dan maar geheel automatisch? Machines maken ook fouten of ze hebben een storing. Ingrijpen is voor niet-piloten wellicht erg ingewikkeld. Hoe moeten Plan‑B er dan uitzien? Ik weet het dus nog zo net niet met dat gevlieg door iedereen die daar zin in heeft. En een forse, dure uitbreiding van de luchtvaart-management infrastructuur zie ik ook niet gebeuren. Het zou zo maar kunnen dat het particuliere forensvliegen gewoon niet doorgaat.
